เรื่อง แรงอาฆาตจากกระจกไร้เงา ผู้แต่ง ริคาโกะ อากิโยชิ ผู้แปล ฉวีวงศ์ อัศวเสนา สำนักพิมพ์ แพรวสำนักพิมพ์ เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161837419 เพราะว่าโดนตกจาก เด็กสาวฆาตกร เลยทำให้เราตัดสินใจซื้อเล่มนี้ จากนักเขียนคนเดียวกันมาลองอ่าน ซึ่งหลังจากอ่านเล่มที่สองแล้ว ยังไม่ผิดหวังค่ะ คุณนักเขียนเตรียมขึ้นแท่นเป็นนักเขียนเจ้าประจำของเราได้เลย 🙂 การหลงลืมไปแล้วสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วตื่นขึ้นมาพบกับความจริงว่า จากเด็กมัธยมที่ตัวเองเคยเป็น กลายเป็นคุณป้าวัยสี่สิบเพียงชั่วข้ามคืน หนำซ้ำพ่อแม่ยังตายไปแล้ว จากเหตุฆาตกรรมไม่เลือกหน้า ของคนร้ายที่มีฉายาว่า ปีศาจฆาตกร!! ที่แย่ไปกว่านั้น .. ก่อนจะมาตื่นขึ้นในโรงพยาบาลในครั้งนี้ ตัวเองเป็นคนโทรศัพท์ไปแจ้งตำรวจเอง ว่าได้ฆ่าคนตาย .. ความรู้สึกว่าได้กำมีดเอาไว้แน่นหนา กับกองเลือดท่วมท้น ยังคงค้างคาอยู่ปลายความรู้สึก แต่นอกจากนั้นแล้ว เธอจำอะไรไม่ได้เลย!! หนังสือเล่มนี้ถ่ายทอดการสืบค้นคดีฆาตกรรมไร้พยาน และแม้แต่ตัวผู้ก่อเหตุเอง ก็จำอะไรไม่ได้ด้วย ส่วนมาก เวลาอ่านนิยายสืบสวน ผู้เขียนมักเขียนให้ตำรวจเก่งกาจ มีสัญชาตญาณพิเศษ แต่กับตำรวจในเรื่องนี้ คิริทานิ ยูกะ มีความเป็นคนธรรมดาสูงมาก เธอมีความรู้สึกโกรธเกลียดผู้ร้าย เห็นอกเห็นใจผู้ถูกทำร้าย มีความลังเล สับสนต่อข้อมูลที่ได้รับ ตัดสินใจไม่ได้แน่ว่าใครเป็นคนร้าย[…]

เรื่อง เด็กสาวฆาตกรผู้แต่ง ริคาโกะ อากิโยชิผู้แปล ธนพล ศักดิ์สมุทรานันท์สำนักพิมพ์ แพรวสำนักพิมพ์เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161836535 เด็กสาวฆาตกร เปิดเล่มด้วยบทสนทนาของเด็กสาวมัธยมคนหนึ่งเธอมีชื่อว่าซายูริ สุมิกาวะ เป็นประธานชมรมวรรณกรรมของโรงเรียนเซนต์มารีย์ ซึ่งเป็นโรงเรียนหญิงล้วนแห่งหนึ่งบทสนทนา ซึ่งจริงๆ ควรเรียกว่าบทสาธยายเพราะเธอพูดเรื่อยมาอยู่คนเดียวตลอดทั้งบทท่ามกลางผู้ฟังราว 5 คน .. ซึ่งเป็นกลุ่มนักเรียนหญิงที่อยู่ในชมรมเดียวกัน การเปิดเรื่องแบบนี้ ชวนให้เรานึกถึงครั้งแรกที่อ่าน คำสารภาพ ของ มินะโตะ คะนะเอะให้อารมณ์ความรู้สึกเดียวกันเลย .. แต่เมื่อเจอเป็นครั้งที่สอง จึงลดความแปลกใจลงการดำเนินเรื่องแบบนี้จบลงเพียงแค่บทแรกบทต่อมา ผู้เขียนเปลี่ยนมาเป็นการเล่าเรื่องด้วยเรื่องสั้นหนึ่งบท คือหนึ่งเรื่อง ซึ่งยังคงวิธีเล่าโดยใช้สรรพนามบุรุษที่ 1หากแต่เปลี่ยนมุมมองผู้เขียนกันไป บทละคน สถานที่ที่ซายูริกำลังพูดอยู่นี้ คือห้องชุมนุมอันหรูหราซึ่งกำลังจัดกิจกรรมที่มีชื่อว่า หม้อไฟในความมืดอันที่จริง กิจกรรมนี้ก็ฟังดูน่าสนุกดีเพราะมีกติกาให้ทุกคนนำของที่ชอบ มาใส่ลงในหม้อไฟซึ่งตั้งตรงกลางโต๊ะห้องซึ่งถูกหรี่ไฟให้มืดไว้นี้ ทำให้ทุกคนมองไม่เห็นของที่คนอื่นนำมาดังนั้น เมื่อคีบอะไรขึ้นมาได้ ก็จะต้องกินสิ่งนั้นให้หมดก่อนจะคีบชิ้นต่อไปและทุกคนในชมรม จะต้องช่วยกันกินของที่ทุกคนนำมาให้หมด แต่จริงๆ แล้ว กิจกรรมที่ว่านี้ ถูกจัดขึ้นหลังจากที่อิทสึมิ ชิราอิชิ ประธานชมรมคนก่อนเพิ่งเสียชีวิตอย่างปริศนาไปเพียงหนึ่งสัปดาห์นอกจากนี้ ยังมีข่าวลือว่า สมาชิกชมรมคนหนึ่งเป็นคนฆ่าเธอด้วย อีกหนึ่งกิจกรรมที่ถูกกำหนดให้ทำควบคู่ไปกับกิจกรรมหม้อไฟในความมืดนี้คือการอ่านเรื่องสั้น ที่สมาชิกชมรมแต่ละคนเขียนขึ้นมาเองโดยกำหนดเป็นพิเศษสำหรับครั้งนี้ ให้มีหัวข้อของเรื่องสั้นเอาไว้ด้วยหัวข้อที่ว่านั้นก็คือ[…]