เรื่อง คิมจียอง เกิดปี 82ผู้แต่ง โชนัมจูผู้แปล ตรองสิริ ทองคำใสสำนักพิมพ์ เอิร์นเนส พับลิชชิ่งเลขมาตรฐานหนังสือ 9786167691602 เรื่องเริ่มต้นขึ้นเมื่อกลางฤดูใบไม้ร่วงปีหนึ่งคิมจียอง มีลักษณะนิสัยเปลี่ยนแปลงไปอย่างผิดสังเกตเธอมีอาการเลียนแบบพฤติกรรมคนใกล้ตัวอาการที่ว่านี้ค่อยๆ มากขึ้น จนสามีเริ่มไม่สบายใจ ..นั่นคือจุดเริ่มต้นของหนังสือเล่มนี้ แล้วชีวิตตั้งแต่แรกเกิดจวบจนปัจจุบันของเธอก็ถูกบอกเล่าผ่านสำนวนของจิตแพทย์คนหนึ่ง ชีวิตของคิมจียองไม่ได้แย่ไปกว่ามาตรฐานของคนเกาหลีเลยเธอเติบโตขึ้นมาจากครอบครัวชนชั้นกลางมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ไม่ได้ยากลำบากแต่ทั้งๆ มี่มีชีวิตอยู่ในมาตรฐานของคนเกาหลีนี่แหละตัวตนของเธอยังรู้สึกกดดันมากขนาดนี้ เรื่องราวต่างๆ ที่คิมจียองเคยพบเจอมาตลอดชีวิตเราเองก็เคยเจอ สังคมของไทยกับเกาหลีไม่ต่างกันนักหรอกโดยเฉพาะเรื่องราวแบบนี้ค่านิยมทั้งหลายที่ผูกไว้กับเพศหญิงชีวิตในโรงเรียนหญิงล้วน ชายโรคจิต การคุกคามทางเพศชีวิตการทำงาน (อันนี้ของเกาหลีน่าจะหนักหนากว่าเราอยู่)อิสรภาพที่ไม่เท่าเทียมกันระหว่างหญิงชาย ฯลฯ แต่เรากลับรู้สึกเฉยๆ และชินชามาตลอดชีวิตมีปัญหา ก็ปรับตัวและอยู่ไป จนลืมไปแล้วว่ามันคือปัญหาแต่พอผู้เขียนรวบรวมเรื่องราวเล็กน้อยต่างๆ เอามาเรียบเรียงต่อเนื่องกันเราถึงเพิ่งจะรู้สึกว่ามันเหลือจะทนเพิ่งจะรู้สึกว่ามันควรจะอัดอั้นเพิ่งจะรู้สึก ว่าเรารู้สึก .. มองคิมจียองจากมุมเราทำไมชีวิตถึงประกอบไปด้วยความทุกข์ขนาดนี้มันนำเราไปสู่อีกคำถาม .. แท้จริงแล้วเราเกิดมาเพื่ออะไรทำไมคนเราต้องแบกรับคำคนมากขนาดนี้ต้องพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้กลายเป็นคนที่อยู่ในรูปในรอยของสังคมมากขนาดนี้แล้วเราก็ไม่มีความสุข มันออกจะหดหู่ และชักชวนให้เรามองโลกไปด้านเดียวอย่างหนักหน่วงหรือบางที มันอาจจะเป็นความจริงที่เราละเลยมันมาเนิ่นนาน? เราชอบตอนจบ .. มันจุก มันพูดไม่ออกมันย้ำซ้ำความเป็นจริงที่คิมจียองพบเจอมาตลอดทั้งเรื่องความหวังที่พอจะมีอยู่บ้าง ถูกความคิดของคุณหมอตัดจบแบบไม่มีตอนต่อ ถึงค่านิยมของคนเกาหลีจะไม่เปลี่ยนแปลงในชั่วข้ามคืนแต่การที่มีหนังสือเล่มนี้ หรือหนังสือแนวนี้เล่มอื่นๆ ทยอยออกมาก็คงสร้างแรงสั่นสะเทือนต่อทัศนคติของผู้คนบ้างไม่มากก็น้อยนั่นคือความหวังที่แสนริบหรี่ค่ะ