เรื่อง สามฤดูเป็นหนึ่งใจผู้แต่ง อุรุดา โควินท์สำนักพิมพ์ มติชนเลขมาตรฐานหนังสือ 9789740216711 อ่าน สามฤดูเป็นหนึ่งใจ แล้วคิดถึงเมนูผัดพริกขิง (ที่ไม่ใส่ขิง)(มารู้ตอนอ่านนี่เอง ว่าจริงๆ แล้วตำขิงลงไปในเครื่องแกงด้วย)พูดถึงเมนูนี้ทีไร แฟนนึงว่าเป็นผัดขิงทุกทีไป >,<ผัดพริกขิง เป็นเมนูที่พบได้ตามโรงอาหารโรงเรียนทุกโรงเรียนเราย้ายโรงเรียนบ่อย แต่ชีวิตไม่เคยขาดผัดพริกขิงมีเห็นจนเกร่อ และเมื่อมันธรรมดาจึงไม่ค่อยกินมารู้สึกตัวอีกที ผัดพริกขิงก็ค่อยๆ หายไปจากชีวิตเดี๋ยวนี้ แวะร้านข้าวแกงทีไรมักพบแต่ผัดพริกแกงใส่ถั่วฝักยาวกับหมูสามชั้นอ่านเรื่องของคุณพูแล้วติดถึงชะมัด อยากกินติดหมัดขึ้นมาเลยทำไงดี ทำไงดี >,< ภาษาของอุรุดามองโลกอย่างคนที่เห็นโลกแท้จริงแต่ก็มีลูกเล่นประชดประชันสะบัดสะบิ้งแต่พองามด้วยจริตสาวสละสลวยอย่างนักประพันธ์เอาแต่ใจนิด เข้าใจโลกหน่อย ขัดแย้งอย่างสมดุล กำลังน่ารักน่าหยิก และใช่ค่ะ นอกจากเรื่องของมิตรภาพ ความรัก ความรู้สึก ..หนังสือเล่มนี้เกี่ยวกับอาหารด้วยเป็นอาหารที่สามารถทำร้ายเราได้ในยามดึกอ่านแล้วหิวทุกเมนู ทุกฤดูกาล.. ที่สำคัญ ..เมนูเหล่านี้ ถ้าไม่ทำเอง (ตามสูตรที่เธอให้)ก็ไม่รู้จะไปหากินได้ที่ไหนสิน่า!! อุรุดาเป็นหญิงสาวผู้ช่ำชองและเชี่ยวชาญในด้านการจัดการกับความเจ็บปวดไม่ว่าจะเป็นของตนเองหรือเพื่อนสนิทเห็นได้จากหนังสือหลายๆ เล่ม (ซึ่งซ่อนตัวตนของเธอเอาไว้แต่มันชัดเจนมาก)ผู้เขียนใช้ภาษาบรรยายฉาก สถานการณ์ และบทสนทนาแต่กลับทำให้เราได้รับความรู้สึกของตัวละครพุ่งตรงเข้าสู่กลางใจโดยที่ผู้เขียนไม่ต้องบอกเราสักคำ สามฤดูเป็นหนึ่งใจ เป็นหนึ่งสือที่อ่านได้สบายๆ เหมาะสำหรับทุกฤดูกาลจะเปิดอ่านเพียงหนึ่งบท .. อ่านเพื่อหาเมนูอาหารสักมื้อหรือแม้แต่อ่านเอาเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ .. ก็ล้วนให้ความรื่นรมย์แก่ผู้อ่านทั้งนั้นเพราะฉะนั้น .. โปรดอ่านด้วยความสุขค่ะ 🙂