เรื่อง 52 เฮิรตซ์ คลื่นเสียงที่ไม่มีใครได้ยิน ผู้แต่ง มาจิดะ โซโนะโกะ ผู้แปล หนึ่งฤทัย ปราดเปรียว สำนักพิมพ์ piccolo (สำนักพิมพ์ในเครืออมรินทร์) เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161846985 แด่เจ้าวาฬ 52Hz .. ที่ไม่เคยสื่อสารกับใครมาทั้งชีวิต คิโกะ หญิงสาวที่มีบาดแผลทางใจ ตัดสินใจละทิ้งชีวิตที่โตเกียว ย้ายมาอยู่จังหวัดโออิตะ ชายขอบภูมิภาคคิวชู มาอยู่เมืองชายทะเลที่สุดแสนจะบ้านนอก ละทิ้งทั้งชีวิต ครอบครัว และทุกๆ อย่างที่เคยมี เพียงเพื่อมาเจอกับความยุ่่งยากชวนวุ่นวายใจ ของคนต่างถิ่น เหล่าคุณตาคุณยายที่ชอบตัดสินชีวิตคนอื่นจากมุมมองของตัวเอง ชอบจุ้นจ้าน เจ้ากี้เจ้าการ หาว่าเธอเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ควรทำตัวอย่างนั้น อย่างนี้ ดูๆ เหมือนจะหวังดี แต่ดูอีกที ก็มองได้ว่ามันเป็นการก้าวก่ายชีวิตกัน ชีวิตที่อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว แต่ในบางทีก็เหงาและโหยหาบางสิ่งบางอย่าง ทั้งบาดแผลทางใจ และบาดแผลทางกาย .. เริ่มดึงดูดให้สิ่งที่เหมือนกันค่อยๆ ใกล้เข้ามา เราชอบที่ผู้เขียนจับประเด็นวาฬ 52Hz[…]

เรื่อง โปรดฟังให้จบ ผู้แต่ง มินะโตะ คะนะเอะ ผู้แปล หนึ่งฤทัย ปราดเปรียว สำนักพิมพ์ แพรวสำนักพิมพ์ (สำนักพิมพ์ในเครืออมรินทร์) เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161833695 มาจิดะ เคสุเกะ เป็นนักกีฬากรีฑาของโรงเรียนมัธยมต้นแห่งหนึ่ง เขามีสถิติที่ดี และยังสามารถพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นไปได้อีก แม้อนาคตของเขาจะไม่ได้สดใสจนมองเห็นได้ชัด แต่ถ้าใช้ความพยายาม เขาต้องคว้ามันมาได้แน่ๆ เคสุเกะหันกลับมาตั้งใจเรียน เพื่อที่จะเข้าโรงเรียนมัธยมปลาย ที่มีชื่อเสียงในด้านชมรมกรีฑา เขาอยากจะเป็นนักวิ่ง อยากจะเป็นตัวแทนของโรงเรียนไปแข่งขันระดับประเทศ เคสุเกะมีเพื่อนร่วมชมรมคนหนึ่ง ยามากิชิ เรียวตะ คือแรงบันดาลใจในการวิ่งของเขา เรียวตะเป็นคนที่มีทั้งพรสวรรค์และความมุ่งมั่นล้นเหลือ แม้แต่การเข้าเรียนโรงเรียนมัธยปลาย เซไคกักคุอิน ก็มีแรงกระตุ้นมาจากเรียวตะด้วยเช่นกัน และในวันประกาศผล ทั้งสองคนก็สามารถสอบเข้าโรงเรียนเซไคกักคุอินได้ แต่ .. เหตุการณ์มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คาดคิดไปทุกอย่างหรอก .. สิ่งที่พยายามมาทั้งหมด กลับหลุดมือไป ทั้งที่ความตั้งใจก็สำเร็จ และผ่านพ้นไปด้วยดี หากความฝัน ก็ยังล่มสลายลงอยู่ดี ในความเคว้างคว้างที่ไม่รู้จะจัดวางตัวเองลงตรงไหน ในโรงเรียนที่ตัวเองอยากเข้า แต่ไม่ได้ทำอย่างที่อยากทำแล้ว จู่ๆ ก็มีสิ่งใหม่ผ่านเข้ามาในชีวิต มิยาโมโตะ มาซายะ เป็นเพื่อนอีกคน ที่เดินเข้ามาหาเคสุเกะ[…]

เรื่อง ความทรงจำของวันพรุ่งนี้ผู้แต่ง โอกิวาระ ฮิโรชิผู้แปล หนึ่งฤทัย ปราดเปรียวสำนักพิมพ์ แพรวสำนักพิมพ์เลขมาตรฐานหนังสือ 9786161834647 เราเองก็อายุไม่น้อยแล้วนะที่หยิบเล่มนี้มาอ่านก็เพราะรู้สึกว่าเราเองก็มีโอกาสเป็นโรคอัลไซเมอร์อยู่เหมือนกันเป็นเรื่องที่ไม่ไกลตัวเลย แต่ด้วยวิธีเล่าที่เริ่มต้นจากการบอกเล่าชีวิตประจำวันของผู้ชายญี่ปุ่นผู้เป็นหัวหน้าครอบครัววัยกลางคนเรื่องดำเนินไปอย่างเนิบนาบและไม่สามารถตอบโจทย์ความอยากรู้อยากเห็นของเราเกี่ยวกับอาการของโรคนี้ทำให้ช่วงต้นต่อติดได้ยากหน่อยกว่าจะผ่านไปแต่ละบท มันไม่มีอะไรดึงดูดเราเอาไว้ได้เลย ต่อเมื่ออ่านไปถึงช่วงหนึ่ง วิธีเล่าแบบนี้กลับเป็นประโยชน์มากเพราะมันทำให้เรารู้และเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้เข้าใจว่าอะไรที่เกิดขึ้นกับตัวเขา และเข้าใจว่าเขาคิดอะไร สะเอกิ คือชายวัย 50 ที่เริ่มมีอาการป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์นับตั้งแต่วันที่เขารู้ว่าตนเองป่วย คล้ายกับว่าอาการของโรคค่อยๆ พัฒนาไปทีละน้อยแต่ถ้านับจากวันป่วยจนถึงวันสุดท้ายในเล่มก็นับว่าอาการป่วยรุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว สะเอกิต่อสู้เต็มที่กับความทรงจำที่กำลังจะลบเลือนเขาอ่านหนังสือเพื่อทำความรู้จักกับโรคที่ตัวเองเป็นเปลี่ยนวิถึชีวิต เปลี่ยนวิธีการดื่มกินอาหารเขาจดบันทึกข้อมูลสำคัญที่ได้รับจากการทำงานในแต่ละวันนอกจากนี้ยังจดบันทึกเหตุการณ์ประจำวันมีสมุดแพลนเนอร์ที่จดละเอียดมากพกแผนที่ติดตัวไปด้วย ฯลฯแต่ถึงอย่างนั้น ความกลัวและไม่มั่นใจ ก็มีปรากฏให้เห็น ความทรมานของโรคไม่ได้อยู่ที่การเจ็บป่วยทางกายแต่มันคือความหวาดกลัวว่าเราจะหลงลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยรู้จักหลงลืมเพื่อน หลงลืมเพื่อนร่วมงาน หลงลืมแม้แต่คนในครอบครัวและท้ายที่สุดแล้ว คือการหลงลืมตัวเอง และสูญเสียความเป็นตัวเองไป การที่ล่วงรู้อยู่ก่อนแล้วว่าปลายทางที่โหดร้ายนั้นเป็นอย่างไรนั้นทำให้ระหว่างทางที่ผ่านพ้นไปในแต่ละวัน เป็นวันที่น่าหวั่นใจไม่น้อย ในตอนใกล้จบเราลุ้น เอาใจช่วยกับการทำตามฝันอันบ้าบิ่นของชายผู้เป็นอัลไซเมอร์คนนี้มากและแม้ว่าเราจะพอเดาตอนจบของหนังสือเล่มนี้กันได้อยู่แล้วแต่ผู้เขียนก็สามารถสร้างตอนจบที่ละมุนละไม สวยงาม(ซึ่งในความสวยงามที่ว่านี้ ก็รู้แหละว่ามันคือความโหดร้ายในความเป็นจริง) ความทรงจำของวันพรุ่งนี้ เป็นหนังสือที่เริ่มต้นแบบง่วงๆ แต่กลับจบลงด้วยความดีงามเป็นอีกครั้งที่เราดีใจที่ได้อ่านมันจนจบไม่ได้เลิกอ่านไปก่อนตั้งแต่ไม่กี่หน้าแรก