เรื่อง บ้านดับจิตผู้แต่ง ฮิงาชิโนะ เคโงะผู้แปล วิลาสินี สาโรวาทสำนักพิมพ์ ไดฟุกุเลขมาตรฐานหนังสือ 9786164480278 โอ๊ยชอบมากก! แต่เล่ายากมากเล่มนี้เล่ายังไงไม่ให้สปอยล์ และเล่ายังไงให้รู้สึกว่าน่าอ่าน >,< หนังสือเล่มนี้ เราตัดสินใจซื้อมาอย่างชั่ววูบมากเพราะใช้แต้มบัตรเดอะวันการ์ดซื้อมาในวันสิ้นปี .. วันที่มันจะตัดแต้มทิ้งหนังสือเล่มนี้อยู่ในลิสต์เรามาสักพักแล้ว(อยู่มาตั้งแต่เห็นว่าสำนักพิมพ์เขาพิมพ์น่ะแหละ)ควรจะอยู่นานกว่านี้ด้วย แต่ตอนที่ตัดสินใจซื้อสักเล่มก็พบว่า บ้านดับจิต มีแต่รีวิวชม มีแต่เสียงแนะนำ พอมาอ่านเอง ก็ชอบมันมากจริงๆท่ามกลางกระแสเคโงะอันโด่งดัง เพิ่งพูดได้เต็มปากว่านี่คือเล่มที่เราชอบอ่านรวดเดียวจบเลย นานแล้วที่ไม่ได้อ่านได้แบบนี้แต่อาจขึ้นกับประสบการณ์ส่วนตัวด้วยมั๊งตอนเด็กๆ เราเป็นคนย้ายบ้านบ่อย และมีความทรงจำวัยเด็กสับสนปนเปนี่อาจเป็นประสบการณ์ที่เชื่อมโยงเรากับหนังสือเล่มนี้ บ้านดับจิต ไม่ได้มีคนตายตั้งแต่ต้นเรื่องแต่ผู้เขียนพาเราเข้าไปสำรวจบ้านลึกลับแห่งหนึ่งที่ตัวละครหลักได้เบาะแสมาจาก คุราฮาชิ ซายากะแฟนเก่าวัยมัธยมที่เพิ่งติดต่อมา ผู้เขียนเล่าเรื่องราวที่เป็นปมปริศนาไปด้วยขณะเดียวกันก็เล่าเรื่องส่วนตัวของสองตัวละครรวมไปถึงความสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งคู่ไปด้วยด้วยจังหวะที่เหมาะเจาะ กลมกลืน ไม่รู้สึกสะดุด อดีตแฟนสาวที่ไร้ความทรงจำวัยเด็กกับบางสิ่งในบ้าน .. ที่มีทีท่าว่าจะมาสะกิดปมอันนั้นเรื่องราวซับซ้อน ที่ใช้วิธีเล่าเรียบง่าย เป็นเส้นตรงระยะเวลาในเรื่องเกิดขึ้นเพียงหนึ่งวันกับหนึ่งคืนกับฉากในบ้านร้างที่มีร่องรอยคล้ายกับว่าครอบครัวที่เคยอาศัยอยู่ ได้อันตรธานหายไปจากชีวิตประจำวันของพวกเขา เป็นหนังสือที่วิธีเล่าชวนลุ้นระทึกตั้งแต่เริ่มเรื่องลุ้นว่าจะมีเหตุการณ์ที่น่าตกใจโผล่ขึ้นมาตอนไหนลุ้นเหนื่อยจนกลายเป็นเนือย แล้วก็กลับมาลุ้นอีกสลับกันไปผู้เขียนก็รักษาสภาวะอารมณ์ความรู้สึกเช่นนั้น ไปจนกระทั่งตอนเฉลยปมยะเยือก อัดอั้น และหดหู่ เสียยิ่งกว่าการที่เรื่องนี้มีผีจริงๆ เสียอีก อยากจะจบรีวิวเพียงเท่านี้ แต่ก็รู้สึกค้างคา ..แต่เราก็ไม่อยากบอกอะไรไปมากกว่านี้แล้วล่ะเป็นหนังสือที่แนะนำให้อ่านเอง .. แต่อย่าคาดหวังนักนะ[…]