เรื่อง ลอดลายมังกรผู้แต่ง ประภัสสร เสวิกุลสำนักพิมพ์ ดอกหญ้าเลขมาตรฐานหนังสือ 9746016512 ลอดลายมังกร เป็นเรื่องที่อยู่ในความทรงจำเรามาตลอดแต่อยู่ในรูปของละครมากกว่าหนังสือ (เวอร์ชั่นอาตู่ นพพลนู่นเลย)จำได้ว่าครั้งหนึ่งเคยซื้อหนังสือมาแล้ว (หลังจากดูละคร)เหมือนจะเคยอ่านจบไปรอบหนึ่งด้วย แต่จำอะไรไม่ได้เลยจวบจนกระทั่งหนังสือมันหายไปเล่มนี้เป็นเล่มที่เราซื้อมือสองมาค่ะ เลือกปกเดิมกับที่เคยมีเลย ซึ่งหลังจากอ่านซ้ำรอบนี้แล้วรู้สึกได้ว่าเรื่องในนิยาย แตกต่างไปจากละครที่เราเคยดูพอสมควรไม่ได้ต่างในแง่ของเนื้อหา เพราะจำไม่ได้แต่แตกต่างในแง่ของวิธีเล่าเรื่องสำหรับนิยาย ตัวละครที่เป็นผู้เล่าเรื่องคือหลานสาวคนหนึ่งในตระกูลสือพาณิชย์นภา เป็นลูกของแม่ศิรี กับพ่อนภ ลูกชายคนที่สี่ของปู่ (นายเหลียง)แต่เป็นลูกชายคนที่สองของย่าเนียม ภรรยาคนที่สองของนายเหลียง และอาจเป็นเพราะเรื่องถูกเล่าจากมุมมองของคนรุ่นหลานเนื้อหาจึงไม่เข้มข้นเท่ากับละครที่เขียนให้ตัวละครบทฟาดฟันกันถึงพริกถึงขิงนอกจากนี้เรื่องเล่าก็กระโดดข้ามไปข้ามมาตามจังหวะการเล่าไม่ทอต่อเป็นผืนเดียวกันดังเช่นละครเนื้อหาของเรื่องเน้นหนักไปที่รุ่นลูกรุ่นหลาน มากกว่าตัวของนายเหลียงเองผู้เขียนได้กระจายบทไปให้กับตัวละครลูกหลานในตระกูลครบถ้วนทุกคนทำให้ความเด่นของตัวนายเหลียงลดลงไป แต่ด้วยวิธีการเล่าเรื่องคนในครอบครัวนี้เองทำให้ตัวละครในหนังสือไม่ได้ดีสุดและร้ายสุดเท่ากับในละครแต่ละคนมีความเป็นมนุษย์จริงถึงจะร้าย ก็ร้ายแบบมีที่มาที่ไป มีเหตุผลหรือไม่อีกบางที การที่เราไม่รู้สึกว่าตัวละครในเรื่องร้ายเท่าที่เคยจำได้อาจเป็นเพราะค่านิยมแห่งความดีเลวในยุคสมัยนี้ก็เปลี่ยนไปจากสมัยก่อนเสียแล้ว ลอดลายมังกร เป็นหนังสือที่เล่าถึงชีวประวัติของนายเหลียง สือพาณิชย์นักธุรกิจชาวจีนที่เริ่มต้นเช่นเดียวกับชาวจีนอีกหลายสิบหลายร้อยคนที่เข้ามายังแผ่นดินไทย ในราวปี พ.ศ. 24xx ปลายๆเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาจากซัวเถาในแบบที่เราเรียกกันว่าเสื่อผืนหมอนใบ นอกจากหนังสือจะพูดถึงความขยัน อดออมและความมีคุณธรรมของอาเหลียงแล้วลอดลายมังกร ยังเล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างคนในครอบครัวความแตกต่างของคนแต่ละรุ่นที่อยู่รวมกันเป็นครอบครัวใหญ่ตั้งต้นด้วยคนรุ่นปู่ย่า ที่มากประสบการณ์ทางธุรกิจคนรุ่นถัดมา ที่เชื่อฟังผู้ใหญ่และในตอนปลายของรุ่นนั้น ก็เริ่มไปสู่ความเปลี่ยนแปลงแห่งยุคสมัยเด็กวัยรุ่นยุคนั้น เป็นวัยที่พลุ่งพล่านไปด้วยความคิดริเริ่ม เชื่อมั่นในตนเองและเร่งร้อนที่จะทำตามความคิดและความรู้ที่ตนเพิ่งจะได้ร่ำเรียนมา นอกจากนี้ ผู้เขียนยังแทรกกลิ่นอายของบรรยากาศในประวัติศาสตร์อย่างเช่นในยุคสงคราม ยุคเผด็จการ ยุคคอมมิวนิสต์หรือยุคที่มีความผันผวนทางเศรษฐกิจต่างๆ ฯลฯ จุดเด่นของ ลอดลายมังกร สำหรับเราอยู่ที่วิธีการผูกเรื่องส่วนสำนวนนั้นเรียบง่ายไม่หวือหวาและแม้ว่าจะเล่าเรื่องเนิบๆ เรื่อยๆ มาโดยตลอดแต่ผู้เขียนก็มาทำเราบาดใจในตอนจบนี่เองเขียนเรื่องแบบนี้ไม่ใช่ง่ายเลยเล่าเรื่องซับซ้อน[…]

เรื่อง เด็กชายมะลิวัลย์ ผู้แต่ง ประภัสสร เสวิกุล สำนักพิมพ์ แพรวสำนักพิมพ์ เลขมาตรฐานหนังสือ 9789744754271 เด็กชายมะลิวัลย์ ก็เป็นหนังสือที่เล่าถึงชีวิตผู้คน สมัยโบราณเช่นเดียวกันกับ หนุ่มนักเรียน แต่เล่มนี้ออกจะทันสมัยขึ้นมาอีกหน่อย คือย้อนกลับไปเพียงแค่ราว 50 ปีเท่านั้น แม้จะเกริ่นเอาไว้ว่าเล่มนี้มีฉากของเรื่องเป็นย่านเสาชิงช้า ในยุคหลังสงครามโลก ครั้งที่ 2 แต่พออ่านแล้ว ผู้เขียนก็ไม่ได้ลงรายละเอียดเกี่ยวกับสถานที่ไว้สักเท่าไร ไปเน้นเล่าเรื่องวิถีชีวิตของผู้คนในย่านนั้นมากกว่า แม้ตัวละครหลักจะเป็นครอบครัวคนไทย แต่ผู้คนส่วนมากแถวนั้นจะเต็มไปด้วยครอบครัวคนจีน มีอาชีพและอุปนิสัยแตกต่างกันไป เล่าด้วยวิธีบรรยายมากกว่าบทสนทนา เน้นสรุปเหตุการณ์มากกว่าเล่าไปตามเรื่องอย่างเล่มหนุ่มนักเรียน สนุกไปอีกแบบ แต่ออกจะสั้นและไม่อินเท่าตอนที่อ่านหนุ่มนักเรียน แม้ว่าหนังสือจะมีชื่อว่า เด็กชายมะลิวัลย์ แต่ผู้เขียนก็ใช้เด็กชายมะลิเป็นเพียงส่วนประกอบหนึ่งของเรื่องเท่านั้น เขาเป็นเพียงตัวกลางที่จะพาให้ผู้เขียนพาเราไปรู้จักตัวละครอื่นๆ ต่อ แต่ละตอนไม่ได้ต่อเนื่องเป็นเส้นเรื่องเดียวกัน คล้ายๆ เรื่องสั้นของผู้คนในสถานที่เดียวกัน มีตัวละครร่วมกันบ้าง ให้ผู้อ่านปะติดปะต่อเรื่องราวเอาเอง ในเรื่องของตัวละครหลักในบ้านมะลิวัลย์นั้น ประกอบไปด้วยพ่อสัก แม่ฉวี น้าเฉลียว น้าฉลวย พี่สาวอายุห่างกัน 10 ปี ชื่อมณฑา พี่ชายอายุห่างกันอยู่ 8[…]

เรื่อง ซิ้มใบ้ ผู้แต่ง ประภัสสร เสวิกุล สำนักพิมพ์ ดอกหญ้า เลขมาตรฐานหนังสือ 9746019686 ซิ้มใบ้ เป็นรวมเรื่องสั้นคละเคล้ากันกับบทกวี กลิ่นอายจีนๆ และคนเฒ่าคนแก่ เล่าผ่านสายตาของผู้เขียน ร้างไร้บทสนทนา ตี๋น้อย ในวัฏจักรฉากซ้ำๆ ของครอบครัวที่รวมกันขึ้นจากพ่อแม่และสี่พี่น้อง แต่ละชีวิตกำลังเลือกหนทางชีวิตตนเองกันอยู่อย่างเงียบเชียบ เชื่องช้า ชีวิตที่ดำรงไปวันต่อวัน กำลังกำหนดวันพรุ่งนี้ของแต่ละคน ชีวิตเดิมๆ หากเพ่งมองให้ดี มันกำลังแปรเปลี่ยนไปทีละน้อย เนิบช้าจนแทบไม่รู้สึก ศาลเจ้า เล่าเรื่องวัฏจักรในศาลเจ้า และความหวังของผู้คน ยายกับหลาน เล่าถึงอีกหนึ่งวัฏจักร ด้วยเพียงฉากรถโดยสารประจำวันซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น เป็นเรื่องที่เล่าด้วยน้ำเสียงธรรมดาๆ ทว่ามีเสน่ห์ จังหวะดำเนินเรื่องเนิบช้า สวยงาม เศร้าสร้อยในตัวมันเอง วัยวารที่ผ่านเลย วนเวียนอยู่กับความเยาว์ที่คืบคลานกลายเป็นเฒ่าชรา เช่นเดียวกับเรื่องอื่นๆ มันเป็นธีมของเรื่องสั้นชุดนี้ หากแต่ละเรื่องก็มีตัวละครและฉากเหตุการณ์ที่ต่างกันไป เราติดตามเฝ้าดูชีวิตของคนคนหนึ่ง เพียงชั่วหนึ่งเรื่องสั้นเท่านั้น และสำหรับเรื่องนี้ มันเป็นเรื่องเล่าของชายถีบสามล้อ รองเท้าไม้ เรื่องนี้มีกลิ่นอายที่ผิดแผกไปจากเรื่องอื่นๆ ว่าด้วยความรักและความแตกต่างกันทางการเมือง ทิฐิ และความกตัญญู[…]

เรื่อง เวลาในขวดแก้ว ผู้แต่ง ประภัสสร เสวิกุล สำนักพิมพ์ ดอกหญ้า ราคา 60 บาท เวลาในขวดแก้ว .. สำนวนสวยมาก ตัวหนังสือสามารถให้อารมณ์ ความรู้สึก หรือบรรยายบรรยากาศได้ตามแต่ผู้เขียนจะบัญชา ผู้เขียนเล่าเรื่องด้วยสำนวนที่แฝงความเศร้าสร้อยแทรกเอาไว้จางๆ ราวกับจะบอกเราเอาไว้ตั้งแต่ต้นเรื่องว่า นี่คือเรื่องราวแห่งโศกนาฏกรรม จากเด็กชายวัยสิบสี่ที่ค่อยๆ เติบโต ผ่านวันเวลาเลวร้ายของครอบครัว ผ่านชีวิตวัยรุ่นโชกโชน มีมิตรภาพ มีความรัก มีความทรงจำ มีความสุข และมีความเศร้า .. และความตาย ตัวละครในเรื่องมีไม่มาก และแต่ละตัวล้วนแต่มีส่วนช่วยขยี้ปมของเรื่องให้สะเทือนใจได้สุดอารมณ์ แม่ของนัต ผู้หญิงผู้กราดเกรี้ยว ทุกข์ตรม และเป็นส่วนหนึ่งของต้นเหตุแห่งครอบครัวอันแตกร้าว นัต เด็กชายอายุสิบสี่ จากครอบครัวธรรมดาๆ ที่แม่เป็นหลักของครอบครัว ในขณะที่พ่อ .. เป็นเพียงภาพเงารางเลือนที่แสนสุขของลูก และแสนทุกข์ของแม่ และสิ่งหนึ่งที่เราหลงลืมไปนานแล้วก็คือ .. จริงๆ แล้วนัตคนนี้เป็นเด็กอ้วน จ๋อม หญิงสาวอายุสิบเจ็ด จากครอบครัวมหาเศรษฐี หญิงสาวสวย บอบบาง[…]