เรื่อง พันธุ์หมาบ้า ผู้แต่ง ชาติ กอบจิตติ สำนักพิมพ์ หอน เลขมาตรฐานหนังสือ 9786167751191 ช่วงวัยหนึ่งของชีวิต .. ช่วงที่คาบเกี่ยวระหว่างวัยเด็กและวัยผู้ใหญ่ เรียกกันว่าวัยรุ่น เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ เป็นช่วงที่เด็กหลายคนจะมีชีวิตที่หักเหออกไปจากครรลองคลองธรรม ก่อนจะเป็นผู้ใหญ่ ช่วงวัยอย่างนี้ ชาติ กอบจิตติ เรียกชีวิตตัวเขาเองและผองเพื่อนว่า .. พันธุ์หมาบ้า พันธุ์หมาบ้า เล่าเรื่องของเพื่อนกลุ่มหนึ่ง อ๊อดโต้, ทัย, สำลี, เล็กฮิป, เม็ดขนุน, ชวนชั่ว, จ๋า, นิด, ล้าน, รัตน์ ฯลฯ ชีวิตของผองเพื่อนกลุ่มนี้ไม่ได้มีแต่เพียงออตโต้กับทัย (ที่เราเข้าใจไปเองในคราแรก) ทุกคนมีเรื่องราวชีวิต มีสุขทุกข์ของตัวเอง ต่างคน ต่างที่มา แต่โคจรมาพบกันด้วยหัวใจแบบเดียวกัน ในช่วงเวลาที่ชีวิตโลดโผน อิสระ เสรี กล้ามากกว่ากลัว ชีวิตของพวกเขามีเพียงเพื่อนที่พร้อมจะสุขทุกข์ด้วยกัน มีเพียงเพื่อนที่เข้าใจกัน เพื่อน คือสิ่งที่พวกเขาแสวงหา และเมื่อค้นพบ ก็พร้อมที่จะแลกด้วยทุกอย่างเพื่อรักษามิตรภาพนั้นไว้ นอกจากความรักระหว่างเพื่อน พันธุ์หมาบ้า[…]

เรื่อง บ้านหนังสือในหัวใจ ผู้แต่ง ชมัยภร แสงกระจ่าง สำนักพิมพ์ คมบาง ราคา 105 บาท บ้านหนังสือในหัวใจ เป็นหนังสือที่เขียนถึงหนังสือ โดยผู้เขียนผู้หญิง (บ้าง) ;P เล่าเรื่องราวของหนังสือเล่มต่างๆ ในชีวิตของผู้เขียน ผู้เขียนได้แบ่งบ้านหนังสือในหัวใจของตนออกเป็นสีต่างๆ เล่าถึงนักเขียนหลายท่าน หนังสือหลายเล่ม ห้องสีม่วงที่เปิดโลกทัศน์แห่งความลุ่นหลงในสวนอักษร ห้องสีขาว ผ้าขาวแห่งการเริ่มต้นการอ่าน ห้องสีชมพู .. ในเวลาที่ความหวาน (ของตัวหนังสือ) มาเยือน ห้องสีฟ้าแห่งความพริ้ววพรายในบทกลอน ห้องสีเขียวแห่งเรื่องสั้นหลากรส ทรงพลัง ห้องสีเหลือง ที่ลงลึกถึงรายละเอียดแห่งชีวิต ห้องสีดำ งานเขียนที่ซ่อนสัญลักษณ์และต้องการการตีความ ห้องสีแดง ตัวแทนแห่งหนังสือขำขันหรรษา ห้องสีเทา ห้องแห่งวรรณกรรมต่างแดน และห้องสีทอง แห่งธรรมในเรือนใจ ในบทแรก ผู้เขียนแทบจะไม่ได้ลงลึกในหนังสือเล่มใดเลย เล่าถึงหนังสือผ่านๆ เป็นการถ่ายทอดประสบการณ์ชีวิตที่ได้พานพบกับหนังสือนับไม่ถ้วนมากกว่า แต่ในบทถัดๆ ไป ผู้เขียนได้วิเคราะห์แนวเขียนของนักเขียนแต่ละท่านได้อย่างลึกซึ้ง อาทิเช่น น้อย ชลานุเคราะห์, วรรณสิริ, ชอุ่ม[…]

เรื่อง เวลา ผู้แต่ง ชาติ กอบจิตติ สำนักพิมพ์ หอน ราคา 55 บาท รู้จักหนังสือเล่มนี้เป็นครั้งแรกสมัยเป็นนักเรียน ถ้าไม่ถูกบังคับให้ต้องอ่าน ก็คงไม่คิดจะแตะหนังสือแปลกประหลาดเล่มนี้ แต่เมื่อเป็นสิ่งที่ต้องทำ ก็ทนทำไปตามระเบียบ .. จำได้ว่า ตอนที่อ่านหนังสือเล่มนี้เป็นครั้งแรก .. เกลียดมากกกกกก การเล่าเรื่อง ช่างเป็นกรรมวิธีที่น่าเบื่อ คือ เล่าเรื่องสลับกับภาพในหัวของผู้เล่า ภาพที่ตัดเป็นห้วงๆ เล่าแบบบทละครเวทีสลับกับบทภาพยนตร์ ซึ่งอ่านไม่รู้เรื่องเลย แต่พออ่านไปอ่านไป ก็เริ่มชินกับการเล่าเรื่องแบบนั้น .. แต่ก็ยังไม่สนุกอยู่ดี ปาเข้าไปหลายสิบหน้า ถึงได้เริ่มสนุกกับเนื้อหา เริ่มมีความสงสัย ติดตามค้นหาคำตอบ จวบจนตอนสุดท้าย .. เวลา กลายเป็นหนังสือเล่มโปรดสุดที่รักของเราไป แบบผิดจากตอนเริ่มต้นหน้ามือเป็นหลังมือทีเดียว .. ไม่น่าเชื่อ!! แต่นี่ (น่าจะ) เป็นลักษณะความคิดของทุกคนที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ (วัดจากเพื่อนๆ ในห้องตอนนั้นเลยทีเดียว .. ขอแค่อ่านให้จบ) ผ่านพ้นวันเวลาวัยเรียน[…]