เรื่อง ฉิบหายประวัติศาสตร์มนุษยชาติฉบับวินาศสันตะโรผู้แต่ง ทอม ฟิลลิปส์ผู้แปล คุณากร วาณิชย์วิรุฬห์สำนักพิมพ์ บุ๊คสเคปเลขมาตรฐานหนังสือ 9786168313305 ภาษาสนุก วัยรุ่นจ๋า อ่านเพลินเป็นการเล่าประวัติศาสตร์ที่ขับเคลื่อนไปด้วยอารมณ์ขันและความกวนประสาทมีแง่มุมประวัติศาสตร์ตะหวักตะบวยซ่อนอยู่ในประวัติศาสตร์ด้านดี นับไม่ถ้วนผู้เขียนทำการกระเทาะ ร่อน ฝัด สะบัด กรอง มันออกมาคัดเฉพาะด้านฉิบหาย เนื้อๆ เน้นๆ เป็นหนังสือประวัติศาสตร์ที่เริ่มเล่ากันตั้งแต่เอปรุ่นคุณลูซี่เลยทีเดียวความฉิบหาย มันเริ่มตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์ของบรรพบุรุษเรามันเริ่มตั้งแต่วิธีการทำงานของทฤษฎีวิวัฒนาการที่ไม่ได้เลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับอนาคตแต่มันแค่ดีกว่าเพื่อนร่วมรุ่นคนอื่นๆ เพียงนิดหน่อยเราผ่านพ้นขั้นตอนอันหวุดหวิดนั้นมาครั้งแล้วครั้งเล่าจนมาเป็นเราในทุกวันนี้ไม่ใช่เราที่ดีที่สุด .. แต่แค่เป็นเรารอดมา ยิ่งอ่าน ยิ่งผะอืดผะอมในความเป็นมนุษย์เราสร้างความฉิบหายกันมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ตั้งแต่มีคนริเริ่มเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตจากการอพยพหาอาหาร มาตั้งหลักแหล่งเพื่อเพาะปลูกเรานำพืชเอเลี่ยนมาปลูกนอกธรรมชาติของมันกันมาตั้งแต่บัดนั้นเรานำสัตว์เอเลี่ยนข้ามท้องถิ่นในเวลาต่อมาเราเปลี่ยนทิศทางการไหลของสายแม่น้ำ เพื่อการเกษตรที่ไม่ประสบผลสำเร็จ .. จนทะเลสาบแห้งเหือดเราแทรกแทรงธรรมชาติ ยึดอำนาจพระเจ้า เกษตรกรรมเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเมื่อมนุษยชาติก้าวเท้าสู่โลกของอุตสาหกรรมความฉิบหายก็มาเยือนมากขึ้นเป็นทวีคูณ อุตสาหกรรมทำให้แม่น้ำลุกเป็นไฟ!!เป็นการลุกเป็นไฟแบบไม่ใช่อุปมาแต่หมายถึงลุกเป็นไฟจริงๆปริมาณสารเคมีเข้มข้นที่ถูกถ่ายทิ้งลงตลอดสายแม่น้ำแม่น้ำกลายเป็นท่อน้ำทิ้งขนาดใหญ่ ที่ถูกเคลือบผิวหน้าเอาไว้ด้วยคราบน้ำมันและเมื่อคราบน้ำมันติดไฟ แม่น้ำทั้งสายก็คือเชื้อไฟที่ส่งต่อเปลวเพลิงขึ้นบกอย่างรวดเร็วและรุนแรง แต่ขยะในแม่น้ำ หรือจะสู้ขยะในทะเลเพียงมนุษย์ก้าวสู่ยุคอุตสาหกรรมเพียงเสี้ยวเวลาในไทม์ไลน์ประวัติศาสตร์โลกเราก็สร้างขยะมหาศาลขยะอินเทรนด์แห่งยุค คือขยะพลาสติก และขยะอิเล็กทรอนิกส์เหนือไปกว่าขยะเหล่านี้ เรายังมีขยะแห่งอนาคตคือขยะจากเศษซากยานที่เราทิ้งเคว้งคว้างเอาไว้ในอวกาศ .. รอวันมันแสดงผล มนุษย์ช่างรักษามาตรฐานในการเป็นเจ้าแห่งการทำลายล้างจริงๆ นอกจากกระทำกับสิ่งแวดล้อม มนุษย์ยังกระทำกับมนุษย์ด้วยกันเองต้นตอแห่งการเหยียดผิว และเหยียดคนที่แตกต่างอีกมากมายถูกบ่มเพาะมาตั้งแต่ยุคล่าอาณานิคมมนุษย์สร้างความชอบธรรมให้กับการยึดครอง “บ้าน” ของคนอื่นยัดเยียดข้อหาว่าเขาป่าเถื่อน ไม่พัฒนา ผิวสี ฯลฯเหมาะสมแล้วที่จะเป็นทาส! สำหรับเรา เราว่าความสนุกของหนังสือเล่มนี้ ลดน้อยลงนิดหน่อยในช่วงกลางเล่มความดุเด็ดเผ็ดมันในช่วงต้นลดลงและตัวอย่างที่ถูกหยิบยกมาเล่าค่อนข้างแคบอย่างตอนเล่าถึงผู้นำ ก็แทบจะเหมาออตโตมันไปกว่าครึ่งนอกจากนั้น[…]