เรื่อง คราส ผู้แต่ง อติภพ ภัทรเดชไพศาล สำนักพิมพ์ มติชน ราคา 250 บาท ความรู้สึกแรกที่อ่านจบคือโมโห เหมือนถูกหลอกให้อ่านอะไรก็ไม่รู้อยู่ตั้งนาน ‘ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย’ คือคำแรกที่นึกออกในตอนที่อ่านบรรทัดสุดท้ายในหนังสือจบ ผู้เขียนต้องการจะบอกอะไรก็ไม่รู้ สื่ออะไรก็ไม่รู้ นึกอยากเขียน อยากโยงอะไรก็โยง กระตุ้มต่อมคำถามให้วิ่งพล่านอยู่ในหัว ก่อนที่จะจบลงแบบ .. ไม่ตอบอะไรเลย ไม่มีทางเลือก ไม่มีความคิด ไม่มีไอเดีย มีแค่ความงง ตกลงเฮียจะสื่ออะไร? เอ้า .. มา เล่าเท่าที่พอจับใจความได้กันก่อน ผู้เขียนเปิดเรื่องได้น่าสนใจ มีวิธีเล่าที่ปลุกเร้าความอยากรู้ ความทรงจำอันบิดเบี้ยว มนุษย์เรามักเลือกจำในสิ่งที่เราอยากจะจำ และละลืมรายละเอียดบางสิ่งบางอย่างที่สะเทือนใจออกไป หลายความทรงจำที่เราไม่แน่ใจว่ามันเกิดขึ้นจริง หรือเป็นเพียงบางความลวงของสมองกันแน่? ปมความรู้สึกที่ติดอยู่ในห้วงของความทรงจำ มันถูกฝังลึกเอาไว้มิดเม้น แต่จิตใต้สำนึกไม่เคยลืมมัน ผู้เขียนแบ่งนิยายของตนเองออกเป็น 5 ส่วนใหญ่ๆ ตัวตนของแต่ละตัวละคร ถูกเล่าเอาไว้ในตอนของตนเอง เสือ, ไตร (=ตั้ม และ =เสรี[…]