อ่านแล้วเล่า

ไหม

32-1 ไหม

เรื่อง ไหม
ผู้แต่ง อเลซซานโดร บาริกโก
ผู้แปล งามพรรณ เวชชาชีวะ
สำนักพิมพ์ ผีเสื้อ
ราคา 119 บาท

ไหม เทียบได้กับหนังเงียบที่มีเพียงภาพเคลื่อนไหว
อารมณ์และความรู้สึกถูกเก็บอยู่ภายใน เงียบงัน
ถูกแสดงออกผ่านคำบรรยายเนิบนิ่ง หากกระชับ ระทึก รัญจวน
ตัวอักษรบรรเลงจังหวะเนิบช้า ไม่มีถ้อยคำบรรยายอารมณ์ความรู้สึก
แต่สิ่งเหล่านั้นถูกกักเก็บอยู่ภายในใจคนอ่านท่วมท้น

ผู้เขียน (และผู้แปล) บรรยายด้วยถ้อยคำห้วนสั้น สุดอินดี้
ธรรมดา ไม่มีอะไร แต่ระทึก ชวนติดตาม
มีวิธีการดำเนินเรื่องที่ลึกลับ ดูดดึงความอยากรู้อยากเห็น

ดำเนินเรื่องเหมือนน้ำเซาะหิน หยดติ๋ง ทีละน้อย ทีละน้อย
ก่อนถะถั่งถ้วมโหมอย่างรุนแรงในตอนจบ

แอร์เว ฌองกูร์ ลูกชายของนายกเทศมนตรีแห่งเมืองลาวิลดิเยอ
คือชายคนหนึ่งที่ประกอบอาชีพซื้อและขายหนอนไหมผู้มั่งคั่ง
การเปลี่ยนแปลงเกิดในวันหนึ่งที่โรคระบาดของหนอนไหมแพร่กระจายไปทั่วโลก
ดินแดนลี้ลับสุดขอบฟ้าแหงหนึ่ง นามว่าญี่ปุ่น คือเป้าหมายใหม่
สถานที่อันแอบซ่อนผ้าไหมเลอค่า คุณภาพดีที่สุด คือเป้าหมายอันยากลำบากของเขา
แล้วเรื่องราว .. ก็เริ่มต้นขึ้นที่ประเทศญี่ปุ่นนั้นเอง

ตอนที่อ่าน ไหม ให้ความรู้สึกว่าหมิ่นเส้นศีลธรรม อยู่นิดๆ
หลอกลวงเราความหลงที่เป็นภาพลวงตาว่าเป็นรักอมตะ ..
รักอมตะที่แสนจะโง่เขลา ..
ก่อนจะตีแสกหน้าเราอย่างจังในตอนจบ

ไหม มีเสน่ห์อย่างประหลาด
ที่ว่าประหลาดนั้นเป็นเพราะมีความชอบและความชัง
ผสมปนเปกันอยู่ภายในตัวผู้อ่าน
และในที่สุดนั้น ความชอบก็ชนะอย่างที่ไม่สามารถอธิบายกับตนเองได้
ว่าชอบเพราะอะไร และชอบตรงไหน ..

แม้อ่านจบแล้ว สองความรู้สึกก็ยังผสมปนเปกันไม่หยุด .. ระหว่าง ..
หยิบมันมาอ่านซ้ำอีกครั้งในทันที หรือเก็บซ่อนมันไว้ลึกลับเนิ่นนาน
.. จนกว่าจะค้นพบอีกครั้ง ..
เป็นหนังสือที่สร้างความรู้สึกแปลกประหลาดให้เรา
อย่างที่ไม่ค่อยจะได้รู้สึกกับหนังสือเล่มไหนค่ะ

Comments are closed.