อ่านแล้วเล่า

อยากตายแต่ตายไม่ได้ เพราะศัตรูยังตายไม่หมดเลย

เรื่อง อยากตายแต่ตายไม่ได้ เพราะศัตรูยังตายไม่หมดเลย
ผู้แต่ง กิตติศักดิ์ คงคา
สำนักพิมพ์ 13357
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786168296134

เรารู้สึกว่าหายใจยาก หายใจเข้าไม่เต็มปอด ตั้งแต่ตอนที่อ่านคำนำ
ในยุคที่โรคซึมเศร้าอยู่ใกล้เราแค่เอื้อม
เคยมีบางครั้งที่หวนนึกถึงตัวเองในอดีต ว่าเราเคยเฉียดผ่านมันบ้างไหม?

ผู้เขียน (เคย) เป็นโรคซึมเศร้า
หนังสือเล่มนี้น่าจะถือกำเนิดขึ้นในห้วงเวลานั้น
คำนำบอกกับเราว่า
มันถูกเขียนขึ้นด้วยความรู้สึกดำดิ่ง
เป็นหนังสือที่เต็มไปด้วยพลังลบเข้มข้น
ผู้เขียนใช้การเขียนเพื่อเป็นการเยียวยา
ระบายทุกความคิดความรู้สึกในขณะนั้น

อยากตายแต่ตายไม่ได้ เพราะศัตรูยังตายไม่หมดเลย
ไม่ได้เป็นหนังสือที่เหมาะสำหรับทุกคน
มันค่อนข้างเปราะบาง และยั่วยุบางความรู้สึกลึกล้ำภายใน
มันมีพลังงานบางอย่าง
เป็นหนังสือที่ทำให้เราหายใจได้ไม่ทั่วท้องเลยตลอดการอ่าน

ยาต้านซึมเศร้า เป็นยาที่ทำให้คนกินไม่รู้สึกอะไรเลย
มันกดความรู้สึกเศร้า แต่ก็กดความรู้สึกสุขไปด้วย
เราเป็นพวกใช้ชีวิตด้วยความรู้สึก
จินตนาการไม่ออกเลยว่า
ถ้าเราไม่มีความรู้สึก .. จะรู้สึกยังไง

แม้หนังสือจะต้อนรับเราด้วยความหนักหน่วงในช่วงแรกๆ
แต่ในความเรียงบทหลังๆ
เมื่อผู้เขียนเปลี่ยนมาเล่าเรื่องผ่านจินตนาการ
เหตุการณ์หนักๆ เหมือนได้ถูกกลั่นกรองให้เบาลงในความรู้สึกคนอ่าน
มันอ่านได้ง่ายขึ้น ไม่อึดอัดเหมือนในช่วงแรกๆ
ภาษาที่ใช้เล่าถ่ายทอดเรื่องราวได้ดี
สละสลวย แต่ไม่ใช่ภาษาที่อ่านยาก
แปลกดี ที่การเล่าเรื่องผ่านภาพในจินตนาการกลับทำให้เราเข้าใจได้มากกว่า

จากบทเริ่มต้นที่มืดที่สุด
ในบทต่อๆ มา เราจึงค่อยๆ เห็นแสงสว่าง
เห็นกระบวนการทำงานของความคิด

อ่านจบเราคิดว่า ชื่อหนังสือก็เป็นเพียงชื่อหนังสือเท่านั้น
เป็นอีกครั้งที่เราอ่านหนังสือที่หน้าปกแปะชื่อแข็งกร้าว
แต่เนื้อในไม่ใช่อย่างนั้น

กระบวนการเติบโตมันเหนื่อย
กระบวนการใช้ชีวิตมันเหนื่อย
แต่นอกจากความเหนื่อย มันยังมีอย่างอื่นด้วย
เราคาดหวังแต่เพียงว่า
ในแต่ละวันที่ผ่านไป ในแต่ละก้าวที่ออกเดิน
เราจะพบเจอบางอย่างที่ดี
ที่เป็นความสว่างไสว เป็นกำลังใจ เป็นรอยยิ้ม
มันต้องมีบ้างแหละ
ถึงโลกจะเลวร้าย แต่มันก็ไม่ได้มีแค่ด้านเดียว

ปล. ขอบคุณผู้เขียนที่แบ่งปันประสบการณ์อันหนักหน่วง
และขอบคุณสำนักพิมพ์ 13357 สำหรับหนังสือแสนดีเล่มนี้ค่ะ 🙂

Comments are closed.