อ่านแล้วเล่า

วังไวกูณฑ์

เรื่อง วังไวกูณฑ์
ผู้แต่ง จินตวีร์ วิวัธน์
สำนักพิมพ์ กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786167735122

วังไวกูณฑ์ เปิดเรื่องมาด้วยความรู้สึกของบ้านทรายทองในยุคโกธิค
ฉากของเรื่องคือวังไวกูณฑ์ ซึ่งเป็นวังเก่าแก่ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5
สร้างขึ้นด้วยศิลปะตะวันตก
มีบันไดใหญ่ตรงกลางโถง บันไดเวียน และการประดับรูปปั้นเข้าธีม

รมย์รดา หญิงสาวกำพร้าพ่อ อยู่กับแม่สองคน ตั้งแต่เล็ก
ในช่วงที่เธอกำลังเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยนั้น
ได้เกิดอุบัติเหตุร้ายแรง ตัวเธอถูกรถชน บาดเจ็บสาหัส
สมองกระทบกระเทือน จนต้องเลิกกับแฟนที่่คบกันมา
หลังจากหายดีได้ไม่นาน แม่ของเธอก็ล้มป่วย และเสียชีวิต
เหลือเพียงตัวเธอคนเดียว ไร้ญาติขาดมิตร

จนกระทั่งวันหนึ่ง มีทนายประจำตระกูลมาบอกเธอว่า
เธอเป็นทายาทของตระกูล ไวกูณฑ์ ณ อยุธยา
มีหม่อมพัชริน ผู้เป็นญาติฝ่ายมารดา ให้ตามหา
และนี่คือการเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ..

มันเริ่มต้นขึ้นด้วยบรรยากาศชวนระทึก
ตัวละครสำคัญต่างๆ ภายในเรื่อง ค่อยๆ ถูกเปิดตัวออกมา
ส่วนมากเป็นคนในวัยหนุ่มสาว
มีเพียงประมุขของวัง หม่อมพัชริน และทนายความประจำตระกูล
เป็นผู้อาวุโสเพียงสองคนในบ้าน

อาจเป็นเพราะความเคยชินกับสำนวน และวิธีเล่าของนิยายยุคใหม่
ทำให้เราอดรู้สึกไม่ได้ว่า วังไวกูณฑ์ ดำเนินเรื่องอย่างเชื่องช้า เนิบนาบ
นอกจากนี้ ขนบวิธีการเล่าเรื่องยังเป็นไปอย่างมีแบบแผน ไม่เป็นธรรมชาติ
ตัวละครมีภาพของพระเอก นางเอก และนางร้าย ในยุคก่อน
แต่ถึงอย่างนั้น เรื่องก็ยังมีอะไรให้ติดตาม
และอดยอมรับไม่ได้ว่าอ่านสนุก
โดยเฉพาะช่วงหลังๆ เข้าขั้นสนุกจนวางไม่ลง

แม้เราจะยังพอเดาตัวตนของคนร้ายในเรื่องได้บ้าง
แต่การเฉลยปม ก็มีรายละเอียดที่ผู้เขียนคลายปมให้หมดจด ไม่ค้างคา
เราชอบนิยายเรื่องนี้นะ
เป็นรสชาติแปลกใหม่ที่ไม่ได้อ่านมานาน
นานๆ ได้อ่านนิยายแบบนี้ก็สนุกไปอีกแบบค่ะ 🙂

 

Comments are closed.