อ่านแล้วเล่า

ลอดลายมังกร

เรื่อง ลอดลายมังกร
ผู้แต่ง ประภัสสร เสวิกุล
สำนักพิมพ์ ดอกหญ้า
เลขมาตรฐานหนังสือ 9746016512

ลอดลายมังกร เป็นเรื่องที่อยู่ในความทรงจำเรามาตลอด
แต่อยู่ในรูปของละครมากกว่าหนังสือ (เวอร์ชั่นอาตู่ นพพลนู่นเลย)
จำได้ว่าครั้งหนึ่งเคยซื้อหนังสือมาแล้ว (หลังจากดูละคร)
เหมือนจะเคยอ่านจบไปรอบหนึ่งด้วย แต่จำอะไรไม่ได้เลย
จวบจนกระทั่งหนังสือมันหายไป
เล่มนี้เป็นเล่มที่เราซื้อมือสองมาค่ะ เลือกปกเดิมกับที่เคยมีเลย

ซึ่งหลังจากอ่านซ้ำรอบนี้แล้วรู้สึกได้ว่า
เรื่องในนิยาย แตกต่างไปจากละครที่เราเคยดูพอสมควร
ไม่ได้ต่างในแง่ของเนื้อหา เพราะจำไม่ได้
แต่แตกต่างในแง่ของวิธีเล่าเรื่อง
สำหรับนิยาย ตัวละครที่เป็นผู้เล่าเรื่องคือหลานสาวคนหนึ่งในตระกูลสือพาณิชย์
นภา เป็นลูกของแม่ศิรี กับพ่อนภ ลูกชายคนที่สี่ของปู่ (นายเหลียง)
แต่เป็นลูกชายคนที่สองของย่าเนียม ภรรยาคนที่สองของนายเหลียง

และอาจเป็นเพราะเรื่องถูกเล่าจากมุมมองของคนรุ่นหลาน
เนื้อหาจึงไม่เข้มข้นเท่ากับละครที่เขียนให้ตัวละครบทฟาดฟันกันถึงพริกถึงขิง
นอกจากนี้เรื่องเล่าก็กระโดดข้ามไปข้ามมาตามจังหวะการเล่า
ไม่ทอต่อเป็นผืนเดียวกันดังเช่นละคร
เนื้อหาของเรื่องเน้นหนักไปที่รุ่นลูกรุ่นหลาน มากกว่าตัวของนายเหลียงเอง
ผู้เขียนได้กระจายบทไปให้กับตัวละครลูกหลานในตระกูลครบถ้วนทุกคน
ทำให้ความเด่นของตัวนายเหลียงลดลงไป

แต่ด้วยวิธีการเล่าเรื่องคนในครอบครัวนี้เอง
ทำให้ตัวละครในหนังสือไม่ได้ดีสุดและร้ายสุดเท่ากับในละคร
แต่ละคนมีความเป็นมนุษย์จริง
ถึงจะร้าย ก็ร้ายแบบมีที่มาที่ไป มีเหตุผล
หรือไม่อีกบางที การที่เราไม่รู้สึกว่าตัวละครในเรื่องร้ายเท่าที่เคยจำได้
อาจเป็นเพราะค่านิยมแห่งความดีเลวในยุคสมัยนี้ก็เปลี่ยนไปจากสมัยก่อนเสียแล้ว

ลอดลายมังกร เป็นหนังสือที่เล่าถึงชีวประวัติของนายเหลียง สือพาณิชย์
นักธุรกิจชาวจีนที่เริ่มต้นเช่นเดียวกับชาวจีนอีกหลายสิบหลายร้อยคน
ที่เข้ามายังแผ่นดินไทย ในราวปี พ.ศ. 24xx ปลายๆ
เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาจากซัวเถา
ในแบบที่เราเรียกกันว่าเสื่อผืนหมอนใบ

นอกจากหนังสือจะพูดถึงความขยัน อดออม
และความมีคุณธรรมของอาเหลียงแล้ว
ลอดลายมังกร ยังเล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างคนในครอบครัว
ความแตกต่างของคนแต่ละรุ่นที่อยู่รวมกันเป็นครอบครัวใหญ่
ตั้งต้นด้วยคนรุ่นปู่ย่า ที่มากประสบการณ์ทางธุรกิจ
คนรุ่นถัดมา ที่เชื่อฟังผู้ใหญ่
และในตอนปลายของรุ่นนั้น ก็เริ่มไปสู่ความเปลี่ยนแปลงแห่งยุคสมัย
เด็กวัยรุ่นยุคนั้น เป็นวัยที่พลุ่งพล่านไปด้วยความคิดริเริ่ม เชื่อมั่นในตนเอง
และเร่งร้อนที่จะทำตามความคิดและความรู้ที่ตนเพิ่งจะได้ร่ำเรียนมา

นอกจากนี้ ผู้เขียนยังแทรกกลิ่นอายของบรรยากาศในประวัติศาสตร์
อย่างเช่นในยุคสงคราม ยุคเผด็จการ ยุคคอมมิวนิสต์
หรือยุคที่มีความผันผวนทางเศรษฐกิจต่างๆ ฯลฯ

จุดเด่นของ ลอดลายมังกร สำหรับเราอยู่ที่วิธีการผูกเรื่อง
ส่วนสำนวนนั้นเรียบง่ายไม่หวือหวา
และแม้ว่าจะเล่าเรื่องเนิบๆ เรื่อยๆ มาโดยตลอด
แต่ผู้เขียนก็มาทำเราบาดใจในตอนจบนี่เอง
เขียนเรื่องแบบนี้ไม่ใช่ง่ายเลย
เล่าเรื่องซับซ้อน ตัวละครมากมาย ได้อย่างเรียบง่าย งดงาม
ขณะเดียวกันก็จบลงอย่างกินใจ อย่างที่เราไม่ได้นึกไปถึง

แม้จะเริ่มต้นอย่างตะหงิด ที่มันผิดไปจากความทรงจำ
แต่เราก็จบ ลอดลายมังกร ลงด้วยความประทับใจ
ยกขึ้นหิ้งให้เป็นหนังสือในดวงใจอีกเล่มไปเลยค่ะ

Comments are closed.