เรื่อง นัดหมายในความมืด
ผู้แต่ง โอตสึ อิจิ
ผู้แปล พรพิรุณ กิจสมเจตน์
สำนักพิมพ์ JBOOK
(สำนักพิมพ์ในเครือ bliss)
เลขมาตรฐานหนังสือ 9749298756

เป็นช่วงเคลียร์ j-lit ของบ้านค่ะ ปีนี้อ่านนิยายแปลญี่ปุ่นเยอะมากเป็นประวัติการณ์
หมดเซ็ตนี้ก็คงเว้นไปอีกยาว (แต่ก็ยังเหลืออีกหลายเล่มอยู่นะ)

สำหรับ นัดหมายในความมืด เล่มนี้
เราไม่ได้อ่านต่อกันตอนอ่านเซ็ตของโอตสึ อิจิ เพราะตอนนั้นหาหนังสือไม่เจอ
ตอนนี้ก็ยังไม่เจอค่ะ แต่ไปได้เล่มใหม่มาแล้ว
เลยขอหยิบมาอ่านต่อจาก ปืนกับช็อกโกแลต เพื่อล้างความรู้สึกสักหน่อย

ตอนที่เราหนังสือเล่มนี้ครั้งแรก จำได้ว่าชอบมาก
จำเนื้อเรื่องได้คร่าวๆ แม้จะลืมตอนจบไปแล้ว
ตอนที่หยิบมาอ่านใหม่นี่ก็คุ้นๆ ไปตลอด
อ่านจบรอบนี้ ยังยืนยันว่าชอบมากเหมือนเดิมค่ะ

ผู้เขียนเปิดเรื่องด้วยการแนะนำตัวละครอย่าง ฮมมะ มิจิรุ
เขาบรรยายความรู้สึกของคนที่เคยมองเห็น
แต่เกิดอุบัติเหตุ ทำให้สายตามีปัญหา
และเธอกำลังเดินทางเข้าสู่โลกมืด
ด้วยสำนวนที่ทำให้เราคล้อยตามและมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครได้เป็นอย่างดี
ผู้เขียนอธิบายกิจวัตรของคนตาบอดได้เห็นภาพ
เก็บรายละเอียดได้ดี ทั้งความรู้สึกนึกคิด
และอุปนิสัยที่เหมาะสม ไปในทางเดียวกัน

มิจิรุ เป็นหญิงสาวตาบอดที่ใช้ชีวิตลำพังอยู่คนเดียว
เธอตัดขาดตัวเองจากโลกภายนอก
ใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวอยู่ในโลกของความมืด
แม้จะดูเหงาๆ แต่เธอก็มีความสุขในแบบของเธอ

ตัวละครสำคัญอีกตัวที่ดำเนินเรื่องไปคู่กันคือ โออิชิ อากิฮิโระ
เขาเป็นหนุ่มออฟฟิศที่มีปัญหาในการเข้ากับเพื่อนร่วมงาน
เป็นนิสัยที่เป็นมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ และเป็นปัญหาใหญ่ขึ้นเมื่อเข้าทำงาน

สังคมมนุษย์ บางทีก็ดูน่ารังเกียจ ..
ในแง่ของคนกลุ่มใหญ่รวมกลุ่มกันเอาเปรียบคนที่ด้อยกว่า
มันเป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติเสียด้วย
เป็นกลไกปกป้องตนเองของคนหมู่มาก
ที่ไม่เป็นธรรมเลย ถ้ามองในสายตาของฝั่งตรงข้าม
แต่คนเราก็มักจะลืมนึกกัน ถ้าไม่ได้อยู่ในฐานะนั้น

ผู้เขียนกำหนดให้สองมนุษย์ผู้เข้าสังคมไม่เก่งทั้งคู่
โคจรมาเจอกันในสถานการณ์ภาคบังคับ
มิจิรุ หญิงสาวตาบอด
กับอากิฮิโระ ชายหนุ่มผู้ที่กำลังหลบหนีตำรวจ
เขาเข้ามาซ่อนตัวอยู่ในบ้านของเธอ โดยที่เธอไม่รู้ตัว
เฝ้าดูเธอทำกิจวัตรประจำวันอย่างเงียบเชียบ ..
เป็นความโรแมนติกที่รสชาติแปลกๆ

วิธีการเล่าเรื่อง และจังหวะของการเฉลยปมทำได้ดีมาก
ผู้เขียนเล่าเรื่องทั้งจากมุมของมิจิรุและอากิฮิโระสลับกันไปมา
ทำให้เราเข้าใจและรับรู้ความรู้สึกนึกคิดของตัวละครทั้งสองที่อยู่ร่วมกัน
แต่ถ่ายทอดออกมาเป็นบทสนทนาระหว่างกันไม่ได้
ปมสำคัญเกี่ยวกับการตายของโทชิโอะ .. เพื่อนร่วมงานของอากิฮิโระก็ทำได้น่าสนใจ
ผู้เขียนไม่ได้ยั่วยุให้เราอยากรู้ใจระทึกอะไรแบบนั้น
แต่ตั้งใจรักษาโทนอุ่นๆ ของเรื่องเอาไว้ตลอด
เล่าด้วยจังหวะเนิบนาบ แต่มีแสงแห่งความสุขฉายอยู่จางๆ ละมุนละไม

นัดหมายในความมืด เป็นนิยายที่พล็อตสนุก และน่าทึ่ง
การดำเนินเรื่องก็ดีงาม
เป็นการบรรยายความเป็นมนุษย์ในอีกแง่มุมได้ลึกซึ้ง
ถ้ามีโอกาสอยากแนะนำให้ลองอ่านกันดูค่ะ