อ่านแล้วเล่า

ตามทางสู่เหย้า

เรื่อง ตามทางสู่เหย้า
หนังสือชุดบ้านเล็ก เล่มที่ 10

ผู้แต่ง ลอร่า อิงกัลล์ส ไวล์เดอร์
ผู้แปล สุคนธรส
สำนักพิมพ์ แพรวเยาวชน
เลขมาตรฐานหนังสือ 9749804287

นี่คือตอนจบอย่างเป็นทางการของหนังสือชุดบ้านเล็ก
สำหรับตอนคำถามคาใจของพวกเราทุกคน (หลังจบเล่ม 8) ว่า .. แล้วไงต่อ?
เพราะนี่คือบันทึกเรื่องราวชีวิตจริงของผู้เขียน
ซึ่งเรื่องราวจะยังคงดำเนินต่อไปไม่รู้จบตราบชั่วชีวิตนักเขียน

ต้นฉบับเล่มที่ 10 นี้ ถูกค้นพบก่อนเรื่อง สี่ปีแรก (เล่มที 9)
แต่ภายหลังเรียงเล่มใหม่ ตามลำดับเหตุการณ์ที่เกิดจริง
เหตุการณ์ในเล่มนี้ เกิดขึ้นเมื่อโร้ส ลูกสาวของลอร่ามีอายุได้ 7 ขวบ
(นับมาอีกประมาณ 3 – 4 ปีจาก สี่ปีแรก)
พวกเขาอพยพกันอีกครั้ง ย้ายจากเมืองเดอสเม็ตที่ดาโกตา
ไปยังเมืองแมนส์ฟีลด์ รัฐมิสซูรี

เรื่องเริ่มต้นด้วยสำนวนการเล่าของโร้ส
สลับกับสำนวนของลอร่า ซึ่งเป็นเพียงบันทึกประจำวัน
สำนวนของโร้สช่วยผสมผสานและเติมเต็ม
ทำให้เราเห็นภาพเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นนับต่อจากนั้น

ก่อนการอพยพจะเกิดขึ้น
ครอบครัวไวล์เดอร์ของลอร่าและแอลแมนโซตกต่ำถึงที่สุดแล้วจริงๆ
พืชผลเสียหายปีแล้วปีเล่า หนี้สิ้นเพิ่มพูนจนไม่สามารถจะใช้หนี้ได้

ไม่เพียงแต่ครอบครัวนี้เท่านั้น
ทุกครอบครัวก็ประสบปัญหาเช่นนี้เหมือนกัน
เรื่องที่เล่าด้วยสำนวนของเด็กเจ็ดขวบ
จึงเป็นการปลุกความหวังครั้งที่สองให้กับผู้อ่าน
เรียกได้ว่า วรรณกรรมชุดนี้ (ทั้งสิบสองเล่ม)
เป็นบันทึกการต่อสู้ที่ทรหดของผู้คนในยุคบุกเบิกจริงๆ
ผู้คนต้องหัดเก็บเกี่ยวความสุขเล็กๆ น้อยๆ ในแต่ละวัน
เอามาหล่อเลี้ยงจิตใจ และเสริมสร้างกำลังใจ
เพื่อผจญกับภัยธรรมชาติที่พร้อมจะเข้ามากระทำอยู่ตลอดโดยไม่อาจคาดเดา

การเดินทางอพยพครั้งนี้ นับเป็นครั้งสุดท้ายในการย้ายบ้านของลอร่า
เธอ แอลแมนโซ โร้ส รวมไปถึงครอบครัวเพื่อนบ้านอีกหนึ่งครอบครัว
เดินทางด้วยเกวียนคนละเล่ม เพื่อเสาะแสวงหาดินแดนสักแห่งเพื่อตั้งต้นใหม่
จุดหมายปลายทางของเขาอยู่ที่ที่ราบสูงโอซาร์คส์ แมนส์ฟีลด์ รัฐมิสซูรี
พวกเขามีบ้านและที่ดินเป็นของตัวเองอีกครั้ง ..
ให้ชื่อมันว่าร็อคกี้ริดจ์ฟาร์ม

สำหรับผู้อ่าน เล่มนี้ก็จะน่าเบื่อหน่อย
เพราะมีแต่ข้อมูล ไม่มีเรื่องราว ไม่มีอารมณ์
เป็นบันทึกการเดินทางเรื่อยไปในแต่ละวัน
เหมือนอ่านบันทึกมากกว่านิยาย ..
โดยส่วนตัว เราว่าจบลงที่เล่มแปดก็ดูจะสมบูรณ์ดีแล้วค่ะ

Comments are closed.