เรื่อง ไปรษณีย์ใต้
ผู้แต่ง อังตวน เดอ แซงแต็กซูเปรี
ผู้แปล นารีรัตน์
สำนักพิมพ์ นาคร
ราคา 120 บาท

เรื่องราวใน ไปรษณีย์ใต้ .. คือเรื่องราวของอังตวน แซงแต็กซูเปรี
ซึ่งอวตารลงมาในร่างของจาคส์ แบร์นีส์ ..
บางเศษเสี้ยวของเขา คือแบร์นีส์ และบางเศษเสี้ยวของแบร์นีส์ คือตัวเขา

เรื่องเล่าที่เกิดขึ้น เป็นคล้ายๆ เรื่องเล่าจากบุคคลที่สาม .. เพื่อนของแบร์นีส์
เรื่องย่อสั้นๆ มีเพียงว่า ..
จาคส์ แบร์นีส์ กลับไปยังบ้านเกิดหลังจากที่จากไปนาน
เขาได้พบกับ เจเนเวียฟ คนรักเก่าซึ่งแต่งงานไปแล้ว
ชีวิตสมรสของเธอปราศจากความสุข
และเขาก็รู้สึกชาชินกับเมื่องที่ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย
ความเหงา จิตตก และการไร้ซึ่งความสุข
ทำให้คนสองคนตัดสินใจที่จะหนีจากทุกอย่างไปเผชิญชีวิตใหม่
ชีวิตแห่งความฝัน ความหวัง และความสุขที่รอคอย
หากชีวิตจริงไม่เป็นเช่นนั้น แม้จะไม่มีใครติดตามมา แต่การหนีไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิด
ปัญหาเกิดขึ้นตลอดการเดินทาง
เขาและเธอได้พบว่า แท้ที่จริงแล้ว การหนีไปด้วยกันอาจไม่ใช่หนทางแห่งความสุข
มันล้มเหลวก่อนที่จะพบความสำเร็จดังหวัง
และต่างคน ก็ต่างกลับไปใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ของตน

เมื่อเวลาผ่านไป เขาย้อนกลับมายังเมืองนี้อีกครั้ง
มาเพื่อค้นพบเรื่องราวบางอย่าง ที่ทำให้เขาตั้งคำถามกับตนเอง
ถึงจุดหมายปลายทางแห่งชีวิตมนุษย์ ..
คำถาม .. การแสวงหา .. และคำตอบที่เขาค้นพบ? เพียงคนเดียว

แซงแต็กซูเปรีเป็นส่วนผสมของสองสิ่ง .. นักบิน และนักประพันธ์
เป็นไปได้ที่มีนักบินบางคน มีสายตามองสิ่งต่างๆ เช่นเขา
หากแต่ไม่อาจถ่ายทอดออกมาเป็นงานเขียน
และนักประพันธ์ทั้งปวง ก็ไม่อาจเห็นภาพต่างๆ จากมุมมองที่เขาเห็น

งานเขียนของแซงแต็กซูเปรี จึงเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
เป็นงานเขียนที่ก่อกำเนิดขึ้นจากตัวเขา ได้เพียงคนเดียว

ไปรษณีย์ใต้ เป็นหนังสือเล่มบางๆ ที่อ่านไปได้อย่างเชื่องช้ามาก
หน้าหนึ่ง ใช้เวลาอ่านทวนซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่หลายเที่ยว
บางครั้งก็เปิดอ่านไปถึงไหนต่อไป แต่ก็ต้องพลิกย้อนกลับมาดูตอนต้นบทอีกครั้ง
หนังสือเพียงร้อยกว่าหน้า แต่อ่านซ้ำไปซ้ำมาราวกับมันมีอยู่สักสามสี่ร้อยหน้า

ไม่รู้ว่าในช่วงแรกๆ ที่เราอ่านหนังสือเล่มนี้ไม่อินนี่ ..
การแปลมีส่วนด้วยหรือเปล่า
อาทิเช่น เราไม่สามารถแปลประโยคนี้ออก ..

“ฉันไม่อาจท่องเที่ยวไปในที่ซึ่งความทรงจำถึงเจเนเวียฟ
และแบร์นีส์จะทำให้ฉันทรมาน
โดยไม่รู้สึกมากไปกว่าเสียใจเพียงแค่ขี้เล็บหรือ”

แต่ถึงอย่างนั้น เราก็ยังมองเห็นความสละสลวยทางภาษาบางอย่าง
ที่ผู้แปลพยายามแปล เดาได้ว่าภาษาที่เป็นต้นฉบับ
น่าจะเป็นภาษาที่งดงามมาก
และน่าเสียดายที่ข้าพเจ้าอ่อนอังกฤษ และความรู้เป็นศูนย์สำหรับภาษาฝรั่งเศส

สิ่งที่ดีที่สุดของหนังสือเล่มนี้ กลับกลายเป็นบทวิเคราะห์ท้ายเล่ม
ที่เขียนโดย แฌร์แมน เบร-มากาเร็ต ไกดัน
และแปลโดย สดชื่น ชัยประสาธน์ ซึ่งกลับสละสลวย ลึกซึ้ง
และทำให้เราเข้าใจ ไปรษณีย์ใต้ ได้มากกว่าที่อ่านมาตั้งแต่หน้าแรก
และช่วยให้เราค้นพบความน่าทึ่งของแซงแต็กซูเปรี
ถ้าจะให้ดี สงสัยต้องพยายามอ่านเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษดูบ้าง
อาจจะประทับใจเล่มนี้มากกว่านี้