เรื่อง ไข่ย้อย ดากานดา
ผู้แต่ง อภิชาติ เพชรลีลา
สำนักพิมพ์ นกดวงจันทร์
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786164297470

การย้อนอดีตกลับไปนึกถึงเรื่องราวของ กล่องไปรษณีย์สีแดง
เป็นเหมือนการไปสะกิดสะเก็ดแผลใกล้แห้งให้เปิดออกมาอีก
น้ำตาไหลตั้งแต่อ่านไปไม่กี่หน้า
ทั้งๆ ที่ไม่มีประสบการณ์ร่วมใดๆ เลย
มีเพียงความทรงจำแสนเศร้า
ที่มีให้แก่เพื่อนเก่าแสนรักสองคนที่ชื่อไข่ย้อยและดากานดา

เหมือนนั่งคุยกับเพื่อนเก่า
ได้ไถ่ถามถึงเรื่องราวเก้าปีที่ห่างกันไป
เขาและเธอเหล่านั้นไปทำอะไรกันมาบ้าง
สุขและทุกข์ให้กับอะไรบ้าง
ความฝันของพวกเธอยังสบายดีอยู่หรือ ..
แล้วความรักเล่า?

หนังสือเล่มนี้มีวิธีเล่าเรื่องที่ไม่เหมือนกับกล่องไปรษณีย์สีแดงเลย
แน่ล่ะ เรื่องนั้นเล่าเรื่องด้วยโปสต์การ์ด
ในขณะที่เล่มนี้ ใช้วิธีเล่าผ่านตัวละครดากานดาและไข่ย้อยสลับกันไปมา
(มีตัวละครอื่นสลับมาช่วยเล่าด้วยอีกนิดหน่อย)

เราอ่านอย่างหิวกระหาย
เรื่องราวยังคงพัวพันเป็นรักสามเส้า
พล็อตเป็นแพทเทิร์นไปหน่อย
แต่การเล่าโดยย้อนรอยความหลังบ่อยๆ
ก็ทำให้ขนตาชื้นขึ้นมาได้เป็นระยะๆ

อะไรคือสาเหตุที่ทำให้ชายผู้ที่ไม่กล้าแม้แต่จะส่งโปสการ์ดถึงหญิงสาวที่ตนรัก
เปลี่ยนใจถึงขนาดที่บินไปตามหาเพียงความบังเอิญที่จะได้พบเธอ
ไกลถึงปราก สาธารณรัฐเชก

แต่การตามหาดากานดาโดยใช้ความบังเอิญและพรหมลิขิต
ก็ดูจะเป็นไข่ย้อย (ที่ลุ้นไม่ขึ้น) คนเดิม

ถ้าหากพรหมลิขิตมีจริง
เราก็อยากจะคิดว่าพรหมลิขิตไม่เข้าข้างคู่นี้เอาซะเลย
หรือไม่ พรหมลิขิตก็อาจมีนิสัยซาดิสก์
ชอบความเจ็บปวด (ของคนอ่าน) เหมือนผู้เขียน

สำหรับเรา หนังสือเล่มนี้เปิดเรื่องได้ดีนะ
แต่พอเล่าไปสักพัก กลับกลายเข้าสู่ความธรรมดา
ความโหยหาที่คิดถึงค่อยๆ จางหายไปตามเนื้อเรื่องที่เพิ่มขึ้นมา ..
บางที .. การกลับมาของสิ่งที่เป็นอมตะ ก็มักจะทำให้ความคลาสสิคหายไป?

ถึงแม้หนังสือเล่มนี้จะไม่ได้ถูกใจเราไปทุกอย่าง
แต่การเรียกความทรงจำถึงไข่ย้อยและดากานดา ก็ทำให้เรามีความสุข
อย่างน้อย คำถามที่คาใจมาตลอด (นานกว่า 9 ปี ในความเป็นจริง) ก็ได้รับคำตอบแล้ว
คำถามที่ว่า จริงๆ แล้ว ดากานดารักไข่ย้อยหรือเปล่า?
และหลังจากคบกับนุ้ยแล้ว ไข่ย้อยยังรักดากานดาอยู่มั๊ย?