เรื่อง ฮุกกะ
ปรัชญาความสุขฉบับเดนมาร์ก
ผู้แต่ง ไมก์ วิกิง
ผู้แปล พลอยแสง เอกญาติ
สำนักพิมพ์ บุ๊คสเคป
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786168221587
ฮุกกะ เป็นหนังสือที่เล่าถึงวิธีการมีความสุขในแบบฉบับของคนเดนมาร์ก
ซึ่งถูกเขียนขึ้นโดยผู้เขียนที่มีตำแหน่งเป็น
ผู้อำนวยการสถาบันวิจัยความสุข แห่งประเทศเดนมาร์ก
ด้วยเสียงร่ำลือที่มีต่อหนังสือเล่มนี้ ทำให้เราคาดหวังกับมันพอสมควร
และเมื่อได้อ่าน ก็พบกับความผิดหวังอย่างเต็มที่!!
สำหรับเรา เรารู้สึกว่า
ความสุขตามแนวทาง ฮุกกะ แบบในเล่มนี้ มันเป็นความสุขจัดสร้าง
ความสุขแบบมีพิธีรีตอง ความสุขของคนมีเงิน
ซึ่งความสุขสำหรับเรามันไม่ใช่แบบนั้น
ความสุขสำหรับเรามันอยู่ที่ใจ
ต่อให้ไม่มีเทียน ไม่มีโกโก้อุ่นๆ เราก็ควรจะมีความสุขกันได้
และในทางกลับกัน ถึงแม้จะมีเทียน มีโกโก้ กาแฟ หรือชาอุ่นๆ
มีที่นั่งแสนสบาย ในบรรยากาศอบอุ่น มีเพื่อน มีมิตรภาพ
มีหนังสือแสนดี หรือเพลงฟังเพราะๆ ฯลฯ
แต่ถ้าภายในใจเรายังวุ่นวาย เต็มไปด้วยปัญหา
เราก็คงไม่มีความสุขไปได้
สำหรับเรา ฮุกกะ คือโฆษณาชวนเชื่อ
หรือบางที มันอาจจริงในสังคมหนึ่ง สภาพแวดล้อมอย่างหนึ่ง
แต่ถูกหยิบมาเข้าสู่ระบอบทุนนิยม
ความสุขก็เลยถูกจับใส่กรอบ มีแบบมีแผน
และกลายเป็นภาพนิยามความสุขที่ดูปลอมสำหรับเรา
บางที ฮุกกะ อาจไม่ใช่สิ่งฉาบฉวย
หากวิธีการเปิดเรื่อง และวิธีเล่าเรื่องที่ดำเนินมาตั้งแต่ต้น
ทำให้เรารู้สึกว่ามันฉาบฉวย
เนื้อแท้ของ ฮุกกะ อาจลึกซึ้งกว่าสิ่งที่ผู้เขียนถ่ายทอดให้เราอ่าน
ฮุกกะ เป็นหนังสือที่ดึงดูดเราไว้ไม่ได้เลย
ทุก 5 นาที เราต้องรู้สึกหงุดหงิด
และวางหนังสือไปทำอย่างอื่น
เวลาผ่านไป จึงใช้เวลาโน้มน้าวตัวเองสักพัก
เพื่อกลับมาเปิดมันอ่านต่อ
และหงุดหงิดอีกใน 5 นาทีหลังจากนั้น
วนลูปไปเรื่อยๆ
ฮุกกะ ไม่ใช่คู่มือความสุขสำหรับทุกคน
ไม่ให้ความรู้สึกถึงปรัชญาด้วยซ้ำ
มันเป็นเพียงแค่วัฒนธรรมความสุขในแบบของคนเดนมาร์ก
มันเฉพาะเจาะจง
และไม่เผื่อแผ่ไปยังผู้คนในซีกโลกอื่น
ถ้าจัดประเภทเป็นหนังสือถ่ายทอดประสบการณ์ก็อาจจะใช่
แต่ไม่ใช่คู่มือสำหรับคนที่อ่านเพื่อหาหนทางของความสุขในแบบของตนเอง
ไม่ใช่หนังสือแบบที่เราจะอ่าน แล้วทำตาม และมีความสุขได้เลย
ความสุขเป็นเรื่องเฉพาะตัว
มีวัฒนธรรมและประสบการณ์ส่วนบุคคลเป็นเบื้องหลัง
ในการทำให้เรารู้สึกมีความสุข หรือไม่มี
ท้ายที่สุดแล้ว ความสุขสำหรับเราก็ยังคงอยู่ที่ใจ
ต่อให้อยู่ในสถานที่เดียวกัน บรรยากาศเดียวกัน
ถ้าสภาพจิตใจในแต่ละวันของเราแตกต่างกัน
ความสุขที่จะเกิดขึ้นก็อาจจะแตกต่างออกไป
ความสุขสำหรับเรา ไม่ใช่สิ่งตายตัว ไม่ใช่แบบแผน
มันเป็นความรู้สึก เป็นความเฉพาะตัว
ปัจจัยความสุขในแบบที่คล้ายกับ ฮุกกะ
ไม่ใช่อะไรที่ลึกลับซับซ้อน
เราทุกคน ไม่ว่าจะเป็นชาวอะไร
ต่างมีวิถีแห่งความสุขในแบบของตัวเอง
เรามีผองเพื่อน เรามีญาติมิตร
เราไม่ได้กลับไปหาความอบอุ่นของครอบครัวในช่วงวันคริสต์มาส
แต่เรามีวันสงกรานต์ มีวันปีใหม่ และอาจพ่วงตรุษจีน
ที่จะทำแบบเดียวกัน หรือคล้ายๆ กัน
ช่วยกันทำอาหาร ปาร์ตี้ครอบครัว
บ้านร้อนเมืองร้อนที่ไม่เทียนไข ไม่เตาผิง ไม่โกโก้อุ่นๆ
แต่เรามีอาหารในแบบของเรา มีความสุขในแบบของเรา
ถ้าวัดกันแค่นี้ ความสุขของเราหรือของชนชาติอื่นๆ ในโลก
ก็ไม่ได้น้อยลงไปกว่าชาวเดนมาร์กเลย
แต่ปัจจัยของความสุขมันไม่ได้อยู่ตรงนั้นไง
ใจความสำคัญที่แท้จริงเกี่ยวกับปัจจัยของความสุข
คงอยู่ที่บทสรุปเพียงไม่กี่หน้าท้ายเล่ม
นอกเหนือจากนั้นคือน้ำท่วมทุ่งที่ผู้เขียนวาดฝันให้เราอ่าน
เราไม่เข้าใจว่าผู้เขียนทำวิจัยยังไง
ตั้งสมมติฐานยังไง ถึงได้สรุปออกมาเข้าข้างตัวเองขนาดนี้
เป็นหนังสือที่เราอ่านแล้วไม่อิน ไม่เชื่อ ไม่เห็นด้วยเอาเสียเลย