อ่านแล้วเล่า

ส้มสีม่วง

50-1 ส้มสีม่วง

เรื่อง ส้มสีม่วง
ผู้แต่ง ดาวกระจาย
สำนักพิมพ์ ในเครืออมรินทร์
ราคา 125 บาท

ปรามาสหนังสือเด็กเอาไว้ในใจพอสมควร ..
แม้ว่าจะเป็นหนังสือที่เคยได้รับรางวัลมาแล้วก็ตาม
ความคาดหวังในการเปิดหนังสือเล่มนี้ออกอ่าน จึงอยู่ในระดับ ‘เฉยๆ’

แต่ปรากฏว่า หลังจากลองอ่านไปได้ 2 – 3 บท กลับพบว่า
ผู้เขียนเล่าเรื่องได้น่าติดตามมากกว่าที่เราคาดคิดค่ะ
และก็เป็นเรื่องราวผสมจินตนาการมากกว่าที่เราคิดด้วย

50-2 ส้มสีม่วง

ส้มสีม่วง เป็นเรื่องราวของเด็กชายจ้อย .. เด็กชายผู้รักการอ่านคนหนึ่ง
เด็กชายจ้อยเพิ่งย้ายบ้านมาใหม่ .. มาอยู่ติดกับบ้านลึกลับหลังหนึ่ง
เขาได้ค้นพบว่าบ้านลึกลับหลังนั้นก็คือสำนักพิมพ์แมลงเต่าทอง
สำนักพิมพ์ของนักเขียนโปรดของเขา .. ผู้มีนามว่า ‘ลุงเทิด’ นี่เอง

ลุงเทิด เขียนหนังสือประเภทวรรณกรรมเยาวชนเอาไว้มากมาย
เรื่องราวในนิทานของลุงเทิดล้วนสนุก น่าตื่นเต้น และเต็มไปด้วยจินตนาการ
โดยที่หนังสือเล่มล่าสุดของเขาได้เล่าถึง กองทัพปราบฝัน
กองทัพจากอาณาจักรลึกลับแห่งหนึ่ง ที่นำโดยนายพลขี้เกียจ ตัวเป็นขน
และผู้ที่มีอำนาจรองลงมา คือนายช่าง ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไร
ตัวละครอื่นๆ ก็ล้วนมีแต่พวกที่มีพละกำลังในการทำลายฝันทั้งสิ้น
อย่างเช่น ท่านผู้อาวุโส อย่าเสี่ยง ไม่มีวันเปลี่ยน, ไม่มีทางเลือก,
ผัดวันประกันพรุ่ง, หงุดหงิด งุ่นง่าน, เสียดสี แดกดัน, พึมพำ กระปอดกระแปด,
อิจฉา ริษยา, โกหก พกลม, ไม่ไว้เนื้อเชื่อใจ, เยาะเย้ย ถากถาง ฯลฯ

จ้อยได้พบในภายหลังว่า แท้ที่จริงแล้ว
เรื่องสนุกที่ลุงเทิดเล่าเอาไว้ในหนังสือนั้น เป็นเรื่องจริง!
กองทัพนักรบกำจัดฝันเหล่านั้นมีตัวตนอยู่จริงๆ และทำหน้าที่ดูดดึงความฝันไปจากเด็กๆ
ให้พวกเขาเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ไร้ฝัน ที่เต็มไปด้วยความท้อแท้ ท้อถอย
และตอนนี้ เหล่านักรบกำจัดฝัน ก็กำลังพยายามกำจัดฝันไปจากลุงเทิดด้วย
เด็กๆ อย่างจ้อยและแก้ม จะต้องหาวิธีช่วยเหลือลุงเทิด
และขับไล่เหล่ากองทัพปราบฝันออกไปจากโลกให้ได้ ..

ส้มสีม่วง เล่มนี้ ส่งเสริมความฝันและจินตนาการชัดเจนมากค่ะ
เพราะเนื้อเรื่องพูดถึงความฝันล้วนๆ
เป็นหนังสือที่เด็กๆ น่าจะอ่านสนุก
เพราะตื่นเต้นและเต็มไปด้วยจินตนาการ

อ่านมาถึงตอนจบ จึงได้พบความจริงอีกอย่างว่า
ผู้เขียน ​ส้มสีม่วง เล่มนี้ .. ผู้ที่ใช้นามปากกาว่า ดาวกระจาย
ก็คือ ‘ดวงตะวัน’ ผู้เขียนนิยายเซ็ตธิโมส์
และนิยายอีกหลายต่อหลายเรื่องที่เรารู้จักกันดีนี่เอง
รู้แล้วก็อดทึ่งไม่ได้จริงๆ เพราะส้มสีม่วง และงานเขียนอื่นๆ ของดวงตะวัน
ค่อนข้างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ตอนที่เราอ่านส้มสีม่วง ไม่ได้หวนฉุกคิดไปถึงดวงตะวันได้เลยจริงๆ ค่ะ

ปล. ตอนอ่านลักษณะต่างๆ ของลุงเทิดและสำนักพิมพ์แมลงเต่าทอง
อดคิดถึงคุณลุงมกุฏ อรฤดี แห่งสำนักพิมพ์ผีเสื้อไม่ได้จริงๆ ค่ะ ^^

Comments are closed.