เรื่อง ลม ฟ้า อาหาร
ผู้แต่ง โตมร ศุขปรีชา
สำนักพิมพ์  openbooks
เลขมาตรฐานหนังสือ 9789747441642

เรื่องเล่าของโตมร เปรียบเสมือนกับเรื่องราวที่วิ่งวนไปมาในหัวเรา
มันสะเปะสะปะ แต่ทุกอย่างนำพาเราไปสู่เรื่องใดเรื่องหนึ่งที่เขาต้องการจะเล่า
เรื่องราวที่หวนคิดถึงประสบการณ์ที่ผ่านมา
ยำรวมกับรูปรสกลิ่นเสียงผัสสะที่เกิดขึ้นต่อหน้า

เปิดเรื่องมาด้วยบทลูกผสมระหว่าอาหารและอากาศ
จับแพะชนแกะไปด้วยด้วยอารมณ์ละมุนๆ อ่านเพลิน
เรื่องราวละเมียดละไมของผู้เขียนที่เดินทางย้อนเวลาเข้าไปค้นพบอดีตของตัวเอง
ฉุดดึงเรา ให้ก้าวย้อนเวลาเข้าไปขุดคุ้ยอดีตของตัวเองด้วย
ภาษาสวย สร้างภาพนุ่มนวลชวนฝันและแสนสุข
อดีตของใครก็ล้วนแต่กลั่นกรอง เก็บกักเอาไว้แต่ส่วนที่เป็นความสุข .. หรือมิใช่?

แต่บางเรื่องในเล่มนี้ ก็ช่างบีบหัวใจ ..
มันเหือดๆ อ่านจบแล้วมันแห้งผาก เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างระเหยออกไปจากหัวใจ
เป็นเรื่องเศร้าที่โตมรทำให้สวยงาม .. มันเป็นพรสวรรค์ของเขา

สถานที่ สวยงามด้วยเรื่องเล่า
แม้จะเป็นสถานที่ที่ไม่มีอะไรเลยก็ตาม
โลกทุกแบบสวยงามด้วยภาษาของโตมร
แต่ก็ไม่ใช่หนังสือทุกเล่มของโตมร ที่จะใช้ภาษาแบบนี้
เขาเป็นคนที่เขียนหนังสือเยอะมาก
รักจะอ่านสำนวนแบบนี้ ก็เลยต้องเสี่ยงกันหน่อย

อันที่จริงแล้ว เราก็มีหนังสือของเขาไม่เยอะนักหรอก
ถ้าเทียบกับที่เขาเขียนเอาไว้นะ
วันไหนเสี่ยงไปเจอเล่มประหลาดๆ ที ก็เข็ดที หยุดซื้อไปสักพัก
จนกว่าจะมีเล่มใหม่ที่เตะตาน่าสนใจพอที่จะทลายความเข็ดเดิมลงได้

ลม ฟ้า อาหาร คือเรื่องเล่าประสบการณ์ชีวิต
สอดแทรกประสบการณ์การท่องเที่ยวแบบไม่ปะติดปะต่อ
ไม่มีทางใช้เป็นไกด์บุ๊คได้ แต่ใช้เป็นแรงบันดาลใจได้
ภาษาสวย อ่านเพลิน บางเรื่องก็ชวนให้เรามีอารมณ์ร่วม
เราชอบวิธีเล่าแบบนี้ และชอบหนังสือของโตมร (เป็นบางเล่ม) ค่ะ