อ่านแล้วเล่า

ปาฏิหาริย์ร้านชำของคุณนามิยะ

เรื่อง ปาฏิหาริย์ร้านชำของคุณนามิยะ
ผู้แต่ง ฮิงาชิโนะ เคโงะ
ผู้แปล กนกวรรณ เกตุชัยมาศ
สำนักพิมพ์ น้ำพุ
สำนักพิมพ์ในเครือวีเลิร์น
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786162872600

เมื่อโจรกิ๊กก๊อกสามคน โชตะ อัตสึยะ และโคเฮ
หลงเข้าไปซ่อนตัวในร้านชำร้างแห่งหนึ่ง ..
เมื่อซองจดหมายถูกหย่อนลงกลางดึก ในกล่องรับจดหมาย ..
เมื่อนั้น โชคชะตาก็ได้นำพาพวกเขาสามคนให้ได้พบกับปาฏิหาริย์แห่งร้านชำแห่งนี้

หลังซองจดหมายฉบับนั้น มีตัวหนังสือเขียนว่า “กระต่ายในดวงจันทร์”
เนื้อหาในจดหมายเป็นจดหมายปรึกษาปัญหาเรื่องความรักและชีวิต
พวกเขาสามคนตัดสินใจเขียนตอบมัน
โดยส่งจดหมายผ่านทางกล่องใส่นม ตามวิธีที่อ่านเจอในนิตยสารเล่มหนึ่ง
และจดหมายฉบับนั้นก็หายไปแทบจะในทันที ..
จดหมายระหว่างสองฝั่งถูกส่งกลับไปกลับมาอีกหลายครั้ง
การเขียนจดหมายโต้ตอบกันนี้ดำเนินไปเรื่อยๆ
แต่สิ่งที่แปลกประหลาดก็คือ พวกเขาทั้งสามคนค่อยๆ ค้นพบว่า
แท้จริงแล้วจดหมายเหล่านี้ถูกส่งมาจากอดีตหลายสิบปีก่อน!!

ปาฏิหาริย์ร้านชำของคุณนามิยะ มีเนื้อเรื่องที่ถูกแบ่งออกเป็นห้าตอนย่อยๆ
โดยแต่ละตอน จะบอกเล่าปัญหาชีวิตของตัวละครห้าชุด
ที่เขียนจดหมายเข้ามาปรึกษากับเจ้าของร้านชำนามิยะ
ทุกครั้งที่จบหนึ่งเรื่อง เราจะค่อยๆ เห็นความเชื่อมโยงของตัวละครในแต่ละเรื่องย่อย
มันสอดสัมพันธ์เกาะเกี่ยวกันอย่างแยบยล
เนื้อหาที่ผู้เขียนซ่อนไว้ในแต่ละตอนนั้น
เกี่ยวข้องกับความมุ่งมั่นที่จะทำตามความฝัน และทางเลือกที่บีบคั้นจิตใจ
นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของมนุษย์
ทั้งในแบบครอบครัว และแบบเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

จากทั้งหมดห้าตอนนั้น ตอนที่เราชอบที่สุดคือ “เสียงหีบเพลงปากในยามดึกสงัด”
และตัวละครที่เราชอบมากคือพ่อของคัตสึโร
เขาไม่ได้เห็นดีเห็นงามกับการเลือกเป็นนักดนตรีของลูกชายเลย
แต่เขากลับสนับสนุนอย่างที่สุด .. ให้ลูกทำสิ่งที่รักอย่างเต็มที่เสียก่อน
แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความต้องการของเขาก็ตาม
และแม้ว่าสถานการณ์ทั้งหมดจะบีบบังคับให้ควรเลือกอีกทางก็ตาม ..

ปาฏิหาริย์ร้านชำของคุณนามิยะ
เป็นหนังสือคนละแนวกับผลงานเคโงะเรื่องอื่นๆ ที่เคยอ่านมาเลย
เรื่องนี้ไม่มีฆาตกรรม ไม่มีตำรวจ ไม่มีการสืบสวนสอบสวนใดๆ
มันเป็นหนังสือที่อ่านสนุก แต่ในขณะเดียวกัน เราว่ามันเป็นเป็นหนังสือที่ให้กำลังใจมนุษย์
เหมาะกับคนที่กำลังเศร้า หรือกำลังมีปัญหาชีวิต
แน่นอนว่าปัญหาของตัวละครในเรื่องคงจะไม่ตรงกับปัญหาของเราหรอก
แต่ที่แน่ๆ เราจะได้มุมมองในการใช้ชีวิตที่ดี

เป็นอีกครั้งที่เราจะต้องพูดว่า
เราชอบเล่มนี้มาที่สุดในทุกผลงานของ ฮิงาชิโนะ เคโงะ ที่เราเคยอ่านมา
(แต่ชอบเรื่องนี้มากที่สุดแล้วจริงๆ นะ)
เราชอบวิธีการผูกพล็อตให้ตัวละครแต่ละตัวเชื่อมโยงกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ความยากก็คือ ตัวละครจะเยอะมาก
และหลายตัวที่เราลืมชื่อและบทบาทของเขาไป
แต่ผู้เขียนก็คอยลงรายละเอียดเก็บตกให้ตลอด
เป็นหนังสือที่เราอยากอ่านซ้ำ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อยากเก็บรายละเอียดที่ผู้เขียนซ่อนเอาไว้ให้ได้มากที่สุด
ไม่อยากพลาดอะไรไปเลย .. มันก็ดีสมกับที่ใครๆ ชอบจริงๆ
ยกให้ติดหนึ่งในสิบหนังสือที่ชอบที่สุุดที่ได้อ่านในปีนี้ไปเลย

Comments are closed.