เรื่อง ดาวพระศุกร์
ผู้แต่ง ศรีทอง ลดาวัลย์
สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา 440 บาท
(2 เล่มจบ)

ดาวพระศุกร์เป็นหนังสือที่เราชอบอ่านมากเมื่อตอนเด็กๆ
แรกๆ นี่แอบแม่อ่านเลยด้วยซ้ำ เพราะกลัวแม่ว่า
(แอบอ่านฉากติดเรทระหว่างคุณภาคย์กับดาวพระศุกร์ 555)
อ่านแล้วก็นอนเช็ดน้ำตางืดๆ ร้องไห้ทุกรอบไป
แต่พอโตมาถึงวันนี้ กลับมาอ่านอีกที .. เอิ่ม ..
ทำไมมันช่างน้ำเน้า .. น้ำเน่าได้ขนาดนี้

นางเอกเป็นเด็กกำพร้าที่มีปานแดงรูปหัวใจที่หน้าอกข้างซ้าย
ทำให้ต้องตามหาแม่ที่คลอดทิ้งเอาไว้ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ถูกเขาขอเอาไปเลี้ยงก็ทุบตีทารุณ จับพลัดจับผลูอีกทีได้เป็นมิจฉาชีพ
และกลายเป็นผู้หญิงขายบริการอยู่ในสถานบริการชั้นสูงในที่สุด
แต่ก็กลับบริสุทธิ์ผุดผ่องจนมาเจอพระเอก
มีนางอิจฉาที่พระเอกเกรงใจ ปล่อยให้ข่มนางเอกได้ตลอด
ชีวิตนางเอกรันทดตั้งแต่เกิดจนเกือบจบเรื่อง
ฯลฯ
แต่ก็นะ นี่แหละ ต้นตำรับพล็อตนิยายไทยอีกไม่รู้กี่เรื่องต่อกี่เรื่อง
(ซึ่งหลายเรื่องก็เขียนในยุคใกล้ๆ กัน .. เกิดไม่ทันไม่รู้ใครเขียนก่อนใครกันแน่)

ถึงแม้พล็อตจะเป็นไปตามสูตรสำเร็จของละครน้ำเน่า
แต่สำนวนการบอกเล่าบรรยายก็ดีงาม อ่านลื่น ให้ภาพ ให้ความรู้สึกสมดังที่ผู้เขียนต้องการ
ดังนั้น ถึงแม้จะน้ำเน่า แต่เราก็ยังสนุก สุข เศร้า ซึ้ง ไปกับชะตากรรมของตัวละคร
หมั่นไส้ โกรธ ขึงเคียด เหล่าตัวอิจฉา ได้เต็มอรรถรส

เรื่องย่อแบบละเอียดกว่าเมื่อกี๊อีกนิด
ดาวพระศุกร์เป็นเด็กหญิงกำพร้าที่ถือกำเนิดขึ้นมาในเวลาย่ำรุ่ง
อันเป็นเวลาเดียวกับเวลาที่ดาวกัลปพฤกษ์ขึ้นพอดี
แม่ของดาวพระศุกร์ชื่อนางวิภา วงศ์สะอาด
เป็นหญิงสาวหน้าตาท่าทางดี
ที่หายสาบสูญไปหลังจากคลอดดาวพระศุกร์ได้แทบที่จะทันทีที่เธอลุกได้
เด็กหญิงเติบโตขึ้นมาอย่างเด็กกำพร้า
ท่ามกลางการอุปการะช่วยกันเลี้ยงดูของเหล่าพยาบาลใจดี
อย่างพยาบาลจันทร พยาบาลอรทัย และแพทย์หญิงอารีลักษณ์
จวบจนอายุครบเก้าเดือน จึงมีครอบครัวอุปถัมภ์มารับไปเลี้ยงดู

แต่ชีวิตของดาวพระศุกร์นั้นถูกกำหนดมาตั้งแต่ถือกำเนิดแล้ว่า
ชีวิตของเธอคงยากที่จะมีความสุขไปได้
ครอบครัวอุปถัมภ์ครอบครัวนี้จึงไม่ใช่ครอบครัวแสนสุขสำหรับเธอ
นับตั้งแต่วันแรกที่ดาวพระศุกร์ถูกรับตัวมา
เธอก็ตกอยู่ในความดูแลของพิกุลและเปรื่อง
คู่สามีภรรยาที่เป็นทหารรับใช้พลโทอาทร
ไร้ความรักปรานีจากคุณนายมารศรีฉันท์แม่ลูกตามธรรมชาติ
ยิ่งเธอเติบโตยิ่งขึ้นเท่าไร ก็ยิ่งถูกทุกตีทารุณกรรมต่างๆ นานา
ตามแต่ใจของคุณนายเจ้าของบ้าน
เธอถูกใช้งานสารพัดเกินกว่าที่เด็กหญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอจะทำไหว

จนในวันหนึ่งที่เธอรู้ตัวว่าตนไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของคุณนายมารศรีกับพันโทอาทร
เด็กหญิงก็เริ่มคิดถึงแม่แท้ๆ ของตน
เธออยากจะพบแม่แท้ๆ ของตนในวันหนึ่งให้จงได้

จากเด็กมีบ้านที่ความทุกข์ความอยุติธรรมกลุ้มรุม
ทำให้เด็กหญิงดาวหนีออกจากบ้าน และกลายเป็นเด็กไร้บ้านในที่สุด
เธอมีวิถีชีวิตไปตามเส้นทางอย่างเด็กไร้บ้านอีกหลายคน
กลายเป็นขอทาน นอนข้างถนน และกลายเป็นมิจฉาชีพไปในที่สุด

แล้วชีวิตของดาวพระศุกร์ก็ผกผันหันเหอีกครั้ง
เธอก้าวเข้าสู่หนทางแห่งอาชีพเดียวกันกับผู้หญิงยากจนอีกหลายคนก้าวเข้าหามัน
เป็นผู้หญิงขายบริการ โดยการชักชวนจากพี่สาวอาชีพเดียวกันแต่น้ำใจดีคนหนึ่ง
สิบกว่าปีที่ทนทุกข์ ได้หล่อหลอมให้ดาวพระศุกร์กลายเป็นเด็กฉลาดที่กร้านโลกและทันคน
และสิ่งเหล่านั้นเองที่ปกปักษ์รักษาตัวเธอให้รอดพ้นจากเหล่าลูกค้าเหลี่ยมจัดทั้งหลาย
เธอรักษาตนให้บริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่ได้ทั้งๆ ที่มีอาชีพเช่นนี้

ความลำบากทุกข์ยากในวัยเด็ก รวมทั้งความหวังและความผิดหวังในคำว่าแม่
ได้แปรเปลี่ยนความรักให้กลายเป็นความเกลียดชังที่มีต่อแม่ที่เธอไม่รู้จักทีละน้อย
โกรธและเกลียดผู้หญิงคนนั้นที่ทิ้งให้เธอทุกข์ทน
และต้องรับผลกรรมที่ตนไม่ได้ก่อ

ฉากแรกพบของพระเอกนางเอกเรื่องนี้น่ารัก
เคยตราตรึงใจเราไว้ในอดีตยังไง ก็ยังคงประทับใจอยู่เช่นเดิมในวันนี้
อ่านแล้วรู้สึกเลยว่าพระเอกเป็นคนดี น่ารัก
เหมาะกับเด็กกำพร้าผู้ขาดความรักอย่างดาวพระศุกร์
มาผิดหวังเอาอีตอนนางอิจฉาอย่างมาหยารัศมีโผล่มานี่เอง
เมื่อมีมาหยารัศมี ความสุขอันแสนสั้นของดาวพระศุกร์ก็จบลง
ดาวพระศุกร์เป็นเด็กหญิงผู้มีปม เจ้าคิดเจ้าแค้น มองอะไรในแง่ลบแก่ตัวไปเสียหมด
เหตุการณ์จึงกลายเป็นพ่อแง่แม่งอน ผลัดกันงอน ผลัดกันเข้าใจผิด
หันทิฐิหยิ่งทะนงเข้าหากัน ลับหลังก็ทำละห้อยหาเกือบตลอดเรื่อง

ผู้เขียนสอดแทรกคุณธรรมความดีงามในบทบรรยาย
ใช้ภาษาบีบเค้นอารมณ์แบบนิย้ายนิยาย
แต่ก็อ่านสนุก สนุกกับเล่ห์เหลี่ยมแม่ดาวพระศุกร์
สนุกกับความเก่งกาจโอเวอร์ของนาง
ที่ไม่ว่าจะเจอกับอะไร สุดท้ายนางก็ชนะเลิศเสมอ
ส่วนที่ดำเนินเรื่องกระชับจะสนุกมากเป็นพิเศษ
มีเบื่อๆ บ้าง แถวๆ ช็อตบังคับน้ำเน่า ประเภทนางเอกถูกทุบตีตอนเด็กๆ
และถูกใส่ร้ายเจ๊าะแจ๊ะต่างๆ นานาตอนโต

ดาวพระศุกร์ เป็นนิยายที่อ่านผ่านๆ ไปงั้นๆ ก็ออกจะสนุกดีอยู่
แต่ถ้าอ่านเอาจริงเอาจังในเหตุและผลแล้วล่ะก็
เห็นจะต้องหงุดหงิดตายกับความเจ้าแง่แสนงอน
และความช่างคิดไปในทางอคติของพระเอกนางเอก

ถึงแม้ดาวพระศุกร์จะมีข้อติมากมาย
แต่หลายอย่างก็ยังประทับติดตราตรึงใจเรามาตั้งแต่เด็ก
มีหลายฉากที่จำตัวอักษร จำฉากเหตุการณ์ จำคำบรรยายได้ติดตา
มีหลายฉากที่อ่านแล้วก็ยังร้องไห้ได้เหมือนตอนเด็กๆ
และเมื่ออ่านจบ ก็ยังอดรักนิยายเรื่องนี้อยู่จนได้ แบบไม่มีเหตุผล
ดาวพระศุกร์ คือนิยายน้ำเน่าที่มีเสน่ห์สำหรับเราค่ะ ^^