เรื่อง ดั่งดวงหฤทัย
ผู้แต่ง ลักษณวดี
สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา (เล่มละ) 150 บาท (2 เล่มจบ)

ดั่งดวงหฤทัย เป็นเรื่องเล่าของเมืองสมมติเล็กๆ สามเมือง ที่มีเขตชายแดนติดต่อกัน
แคว้นพันธุรัฐ คือแคว้นที่อยู่ตรงกลางระหว่างแคว้านกาสิก ทางเหนือ
และแคว้นทานตะ ซึ่งตั้งอยู่ทางใต้ของพันธุรัฐ
แคว้นพันธุรัฐนั้น เพิ่งสิ้นเจ้าหลวงองค์ปัจจุบัน และมีพระราชเทวีเป็นผู้สำเร็จราชการ
แทนเจ้าฟ้าทยุติธรบวรรังสี ผู้ที่กำลังจะขึ้นครองราชย์ต่อจากพระราชบิดา
หากแต่เจ้าหญิงทรรศิกา พระขนิษฐา ดูจะทรงได้เรื่องได้ราวมากกว่า
เจ้าฟ้าทยุติธรบวรรังสี ทรงมีหัวใจเป็นทหาร หุนหัน พระทัยร้อน
ในขณะที่เจ้าหญิงทรรศิกาทรงเป็นนักการทูต และนักปกครอง

แคว้นกาสิก ปกครองด้วยเจ้าหลวงรังสิมันต์
และกำลังจะอุปภิเษกกับเจ้าหญิงมณิสราเทวี แห่งแคว้นทานตะ
คำร่ำลือแห่งแคว้นกาสิกนั้นมีอยู่ว่า แคว้นกาสิก เป็นแคว้นแห่งนักรบ
มั่งคั่ง แต่ป่าเถื่อน เจ้าหลวงรังสิมันต์ผู้ครองแคว้นก็ป่าเถื่อน โหดร้าย
ส่วนทานตะ เป็นรัฐติดทะเล อันจะยังประโยชน์สำคัญให้แก่กาสิกซึ่งมีแต่ภูเขาสูง
สมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากร ที่ต้องการทางออกทะเลเพื่อความมั่งคั่ง มั่นคงยิ่งขึ้น
ข่าวการอุปภิเษกที่ว่า จึงสร้างความวิตกให้แก่พันธุรัฐไม่น้อย

ในขณะที่ทานตะจัดขบวนส่งเสด็จเจ้าฟ้าหญิงมณิสราเทวีไปยังกาสิก
ณ จุดรอยต่อของทั้งสามแคว้น ขบวนม้าส่งเสด็จเกิดการโกลาหล
เตลิดเข้ามาในชายแดนพันธุรัฐ แล้วเจ้าฟ้าทยุติธรบวรรังสีแห่งพันธุรัฐ
ก็ได้ทรงทำการชิงตัวว่าที่เจ้าสาวจากขบวนส่งเสด็จนั้น!
ซึ่งเท่ากับเป็นการประกาศสงครามกับกาสิกด้วยนั่นเอง!!

เหตุการณ์ซ้ำร้ายไปยิ่งกว่านั้น เมื่อเจ้าฟ้าหญิงทรรศิกา
พระขนิษฐาแห่งเจ้าฟ้าทยุติธร เสด็จชายแดนเพื่อแก้ไขสถานการณ์
แต่ด้วยอุบัติเหตุ เธอกลับต้องตกอยู่ภายใต้การควบคุมของทหารฝ่ายกาสิกเสียเอง!!

เป็นเหตุการณ์ความรักผิดฝาผิดตัวแบบที่มีเหตุและผลรองรับกันเหมาะเจาะที่สุด
ความลึกลับ และคำร่ำลือของเจ้าหลวงรังสิมันต์ ยิ่งสร้างความโรแมนติกมากขึ้นไปอีก
เมื่อเจ้าฟ้าหญิงทรรศิกาจำต้องตกอยู่ในเงื้อมมือของเจ้าหลวงโหดร้ายพระองค์นั้น
เป็นนิยายจิกหมอนยุคแรกๆ ที่เราหัดอ่าน และหัดฟิน >,<

แม้จะเป็นนิยายชวนฟิน แต่ชั้นเชิงการเล่าเรื่อง
รวมไปถึงลำดับเหตุการณ์ที่ซ้อนทับลงตัวในแต่ละฉาก
ถูกวางบทตอนลงตัวเหมาะเจาะเป็นอย่างดี สมเป็นฝีมือชั้นครู ยากที่ใครจะเลียนแบบ

ลักษณวดีเก่งในเรื่องการผูกปม ทำเรื่องง่ายให้กลายเป็นเรื่องยาก ยุ่งเหยิง
แต่แล้วก็ค่อยแก้ปมอันสลับซับซ้อน สนุกสนาน
ความกิ๊บกิ้วของเรื่องนี้อยู่ตรงที่ ..
แท้จริงแล้ว คนโหดร้ายป่าเถื่อน กลับดูเหมือนเด็กชายซนๆ ที่ช่างเอาใจคนนึงเท่านั้นเอง
เพียงแต่ปากหนัก ขี้โมโห เอาแต่ใจ อย่างที่ผู้เขียนบรรยายเอาไว้ว่า
‘เหมือนวายุร้อน ผ่านที่ใดก็ระเนระนาดไปทั่ว’
เจ้าหญิงของเราก็ไม่ด้อยกว่ากัน เป็นเจ้าหญิงที่ขี้งอน
(แต่ไม่ค่อยรู้องค์และไม่ค่อยทรงยอมรับ)
ช่างมโน คิดเป็นตุเป็นตะไปไกล แถมยังคิดเข้างข้างเจ้าหญิงเมืองอื่นมากกว่าตัวเอง
แล้วก็เก็บเอามาน้อยใจ ฯลฯ

เราว่าเรื่องนี้มีหลายส่วนที่อ่านแล้วทำให้คิดถึง เสราดารัล (แต่เสราดารัลเขียนทีหลังนะ)
บุคลิกของปาลีนาคิม ก็คล้ายๆ กับเจ้าหลวงรังสิมันต์
การดำเนินเรื่องขณะเป็นองค์ประกัน .. ฉากโรแมนติคในฤดูหนาว ..
ความระแวง คลางแคลงใจ ที่ค่อยแปรเปลี่ยนเป็นความรัก
ดีกรีความหวาน ฯลฯ
ชอบทั้งสองเรื่องเลยค่ะ >,<

ปล. ที่บอกว่าหนังสือเล่มนี้สนุกนั้น เป็นเพราะเราอ่านมาหลายหนแล้ว
คุ้นชินกับสำนวนภาษาและคำราชาศัพท์จนขึ้นใจแล้ว
แต่คุ้นๆ ว่า ตอนที่อ่านนิยายแนวนี้ของผู้เขียนหนแรกๆ
ก็เวียนหัวและมึนงงกับภาษาอยู่ไม่น้อย
เพราะฉะนั้นถ้าใครมาอ่านนิยายแนวนี้ของผู้เขียนเป็นครั้งแรกแล้วล่ะก็
ขอแนะนำว่า ต้องข้ามผ่านกำแพงราชาศัพท์ไปให้ได้ก่อน ..
แต่ขอบอกว่ามันคุ้มค่าจริงๆ ค่ะ และเล่มนี้ก็ไม่ยากมากด้วย เหมาะที่จะเป็นเล่มแรกค่ะ
ที่สำคัญ สำนวนของเรื่องนี้ไม่ได้ยากมากมายอะไรเกินกว่าการเรียนวิชาภาษาไทยในห้องเรียน
หนังสือแนวนี้ของผู้เขียนยังมีเลเวลโหดสาหัสกว่านี้อีกหลายเรื่อง
อยากเสพอรรถรสดีๆ ต้องค่อยๆ ฝึกไปค่ะ ;P