เรื่อง กี่บาด
ผู้แต่ง ประเสริฐศักดิ์ ปัดมะริด
สำนักพิมพ์ คมบาง
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786167787572

รีวิวเฉียดฉิว ก่อนซีไรต์จะประกาศผล

เกริ่นบทเหมือนว่าเรื่องนี้จะเป็นโศกนาฏกรรมหนักหนาสาหัส
แต่ความทุกข์ใดๆ ที่ผ่านเข้ามา ก็เป็นทุกข์สุขในชีวิตคนเรา
ไม่ได้ถูกชะตากรรมสาดซัดอย่างที่เรานึกกลัว
และผู้เขียนเองก็ไม่ได้ก่นโศกจนดราม่า
ให้ต้องกลั้นหายใจอ่านขนาดนั้น
เป็นหนังสือที่อ่านสบาย
ท่องไปในความสวยงามของภาษา และวัฒนธรรมคนทอซิ่น
รวมไปถึงวิถีชีวิตของคนแม่แจ่ม

ใช่แล้ว ฉากของเรื่องอยู่ที่แม่แจ่ม .. เป็นแม่แจ่มในยุคสมัยก่อนหน้านี้
เรื่องเริ่มต้นแต่ในอดีต แล้วเล่าตัดสลับอดีต กับปัจจุบัน
อันเป็นช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 เล็กน้อย
แล้วเรื่องก็ดำเนินผ่านช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2
ซึ่งเมืองเชียงใหม่ก็ได้รับผลกระทบมากกว่าที่เราคิด
ทหารญี่ปุ่นอยู่ทั่วไปในทุกที่
ผู้ชายชาวบ้านถูกบังคับให้ต้องไปใช้แรงงานสร้างสะพาน
หมู่บ้านเหลือกันอยู่แต่ผู้หญิงและพระสงฆ์
และแม้การทิ้งระเบิดจะไม่หนักหนาเท่าที่กรุงเทพฯ
แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเลย
เราไม่เคยเห็นฉากสงครามโลก
ในที่อื่นนอกจากกรุงเทพฯ และจังหวัดใกล้เคียง
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นภาพนั้นที่เมืองเหนือ

กี่บาด เป็นนิยายเล่มแรกของผู้เขียนค่ะ
แต่ฝีมือในการสอดซ่อนความนัย ละเมียดละไมสวยงาม
เกินกว่าจะเชื่อว่านี่เป็นนิยายแรกของผู้เขียน

เรื่องถูกเล่าผ่านตัวละครต่างๆ ส่งไม้ผลัดต่อเนื่องกันไป
ผู้เขียนไม่ได้ตัดภาพฉับฉับ หากแต่เนิบช้า
ให้เราค่อยๆ ทำความรู้จัก และเข้าใจหัวอกตัวละคร
คนที่ถูกตัวละครอื่นมองมุมหนึ่งตลอดมาในคราแรก
เมื่อถูกเล่าผ่านมุมของตัวเธอเอง เราก็ได้เข้าอกเข้าใจ และเห็นใจ
ทุกตัวละครมีความทุกข์ขมเป็นของตัวเอง มีเหตุผลที่จะปฏิบัติต่อกัน
สร้างรอยร้าว รอยแผล

ในฐะนะที่ไม่ใช่คนเหนือ
จึงไม่อาจบอกได้ว่าภาษาถ้อยคำในเล่มเนียนแค่ไหน
แต่เราเกือบจะเชื่อหมดใจว่าคนเขียนเป็นคนเหนือ
จนเมื่อมาได้อ่านประวัติผู้เขียนในช่วงท้าย

ไม่ได้ร้องไห้ให้กับนิยายมานานมากแล้ว
แต่วันนี้ เราน้ำตาไหลให้กับ .. ลูกที่แม่ไม่รัก คนหนึ่ง

เราชอบเกือบทั้งหมดในเล่มนี้
แต่กลับรู้สึกเฉยๆ กับตอนจบ
จริงอยู่ ที่มีการเสียน้ำตา
แต่ก็เป็นน้ำตาที่ปนความคลางแคลงใจ
กับน้ำหนักของพล็อต ที่ทำให้ต้องจบแบบนี้

ถ้าเล่มนี้จะได้ซีไรต์ ก็คงจะเป็นซีไรต์ที่แตกต่างที่สุด
มันเรียบง่าย และให้อารมณ์
มันพอดิบพอดี ลงตัว ไม่มากเกิน ไม่น้อยเกิน
มันถ่อมตัว ไม่อวดอ่า ให้ต้องปีนกระไดอ่าน
ถ้าเล่มนี้ได้ซีไรต์ .. มันน่าจะเป็นซีไรต์ที่อ่านง่ายที่สุดแล้ว